آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۵

چکیده

بهره برداری مناسب از عوامل تولید برای به فعالیت درآوردن امکانات بالقوه، اجرای کامل قانون یکپارچه سازی اراضی، تعاونی کردن تولید یا تجمیع اراضی خرد و پراکنده، ایجاد قطعات اراضی مناسب برای تولید و تجمیع سرمایه های انسانی و مادی پراکنده ی کشاورزان از راهبردهای اساسی و مهم در رسیدن به توسعه ی پایدار کشاورزی و روستایی محسوب می شود. بدیهی است مشارکت کشاورزان در امر یکپارچه سازی اراضی زراعی می تواند زمینه ساز اهداف راهبردی مذکور باشد. نوشتار حاضر که با هدف بررسی نقش مشارکت در گرایش به یکپارچه سازی اراضی زراعی تدوین شده است از نوع مطالعات کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است و جهت جمع آوری داده ها و اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه ی آماری مورد مطالعه را روستاهای عین الدین، حاج آقا، اشدلق علیا و کردکندی از شهرستان بستان آباد جمعاً با 1013 بهره بردار کشاورز، واقع در شهرستان بستان آباد تشکیل می دهد. حجم نمونه با بهره گیری از فرمول کوکران 197 خانوار برآورد گردید. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ بررسی و ضریب آلفای کرونباخ 71/0 محاسبه گردید که بیانگر مطلوب بودن ابزار تحقیق است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی (ویکور، همبستگی، جدول توافقی و واریانس) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که، بین ویژگی های فردی روستاییان و بهره بردارن پاسخگو و مشارکت در اجرای طرح ها و پروژه ها در همه مولفه ها (سن، جنس، تأهل، تحصیلات و ....) رابطه معناداری وجود دارد. همنیطور، بین شاخص های یکپارچه سازی اراضی و مشارکت اجتماعی در همه شاخص های مورد بررسی در سطح آلفای 05/0 رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. همچنین بین شاخص یکپارچه سازی اراضی زراعی و مشارکت مردم با میزان همبستگی (327/0 درصد) و سطح معناداری 000/0 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

تبلیغات