ظهور پاندمی کرونا، درگیری گسترده جوامع با آن و نبود گزینه های موثر درمانی و واکسیناسیون موجب اتخاذ سیاست های حفظ فاصله اجتماعی شده است. راهکار قرنطینه علیرغم پیامدهای مثبت در کنترل سرعت شیوع بیماری، زمینه ی محدودیت در ارائه خدمات حضوری و تداوم فعالیت کسب و کارها را فراهم کرده است. راهکارهای کنونی فناوری اطلاعات و ارتباطات برای ارائه خدمات غیرحضوری با توجه به عدم توانایی آنها در انتقال داده های حسی (بویایی، چشایی و لامسه) باعث درک ناقص از محصول و نارضایتی مشتریان کسب و کارها از بستر فضای مجازی در مقایسه با تجربه مشاهده و خرید حضوری شده است. در این مقاله ارتباطات پیوند انسانی به عنوان مفهومی نوآورانه برای مدل های کسب و کار جهت انتقال داده های حسی مکملِ دیداری و شنیداری معرفی و طرح کلیِ کسب و کارهای این حوزه و الزامات آنها مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به سیاست های قرنطینه ی مشاغل، الزام به حفظ فاصله اجتماعی در پاندمی کرونا، آینده ی نامعلوم این بیماری و هزینه ی پایین استقرار این فناوری به نظر می رسد مفهوم ارتباط پیوند انسانی گزینه ای مناسب برای تداوم و توسعه فعالیت کسب و کارها در دوران قرنطینه و محدودیت ارائه خدمات حضوری باشد.
