آیین اربعین حسینی، به عنوان یک پدیده بزرگ دینی، در طول 14 قرن گذشته، همواره محور ماندگاری نهضت عاشورا و گفتمان امام حسینعلیه السلام بوده است. شرکت زائران حسینی در پیاده روی این آیین، هر ساله نمودی از معنویت، فرهنگ، سیاست و اجتماع آنان می باشد. در واقع، شیعیان در این گردهمایی عظیم، از طرفی موجودیت خود را در ابعاد متفاوت به جهانیان اعلام می دارند و از سوی دیگر، حضور خود زائران در این مراسم، موجب تأثیر پذیری و تأثیر گذاری متقابل آنها می شود. لذا این جریان سهم قابل توجهی در اغناء مؤلفه های اجتماعی و سیاسی شرکت کنندگان پیاده روی اربعین و همچنین بازخورد بیرونی آن دارد. در این مقاله، سؤال اصلی عبارت است از اینکه آیین پیاده روی اربعین، چه تأثیراتی داشته است؟ نگارندگان در این مکتوب، در دو بُعد سیاسی و اجتماعی، سؤال فوق را پاسخ و مورد بررسی و واکاوی قرار می دهند و از این دریچه پژوهشی، به جُستار کارکردهای " اجتماعی" نظیر هویت یابی، سبک زندگی، اصلاح جامعه، زمینه سازی ظهور و ...، و هچنین به کارکردهای "سیاسی" نظیر مقاومت، وحدت، امنیت آفرینی، استکبارستیزی و ... می پردازند.