حضور در شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها در جامعه امروزی با استقبال فراوانی مواجه شده است و می تواند یکی از بسترهای مورد توجه در تبلیغ دینی قرار گیرد. این پژوهش با تبیین مسائل حوزه رسانه و دین با نگاه به نظریه همگرایی ارتباطات و شناسایی ویژگی ها، چالش ها و آسیب های شبکه های اجتماعی در انتقال پیام دینی در کنار مرور نظریه جامعه شبکه ای، در جست وجوی راهکارهای کاهش آسیب و رسیدن به راه حل های مناسب بوده است. برای پاسخ سؤال اصلی پژوهش مبنی بر رسیدن به راهکارهای کاهش آسیب ها و چالش های تبلیغ دینی در شبکه های اجتماعی؛ به انجام مصاحبه نیمه ساختارمند با نخبگان و مشارکت کنندگان در شبکه اجتماعی به عنوان روش گردآوری داده ها پرداخته است. با تحلیل مضمون داده های گردآوری شده به عنوان روش تحلیل پژوهش؛ بر اساس محدودیت ها و آسیب های استخراج شده شبکه های اجتماعی در طی مراحل پژوهش؛ معنابخشی به اینترنت به عنوان رسانه سطحی، توجه به اعتبار منبع، تکثر مجاری ارتباطی، همگرایی کارکردی، توجه به نیاز مخاطب، تنوع بخشی، یادگیری مکانیزم های حاکم بر شبکه اجتماعی، ایجاد زیرساخت بومی و تمرکز بر کنشگری و توزیع به عنوان مهمترین راهکارها نتیجه گیری شده است.