رسانه نقش مهمی را به عنوان بازتابی مشروع برای علایق و عقاید عمومی به عهده دارد. با این حال، رسانه به طرز عجیبی به اشتباه در برابر ایجاد آشفتگی در علایق عمومی و خواست های خودش آسیب پذیر است. در واقع، مردم به طور فزاینده ای به دنبال خواست ها و دفاع از حقوق خود هستند. رسانه های مالزیایی به طور سنتی روی ملت سازی، انسجام اجتماعی، و "روزنامه نگاری مسئولانه" تمرکز دارند. هدف این مقاله بررسی چگونگی عملکرد قانون افترا در رسانه های مالزی است. در این مقاله به این نتیجه گیری می رسیم که گرچه در قانون اساسی فدرال مالزی هیچ اشاره ای به آزادی مطبوعات نشده، بند 10(1)(a) حفاظت از آزادی مطبوعات را عهده دار است. با این حال، آزادی مطبوعات فرایندی مطلق نیست.
