نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را می توان بزرگ ترین روی داد فرهنگی کشوری در حوزه کتاب دانست. سی و دومین نمایشگاه با شعار «خواندن، توانستن است.» در فروردین و اردی بهشت 1398 خورشیدی به عنوان بزرگ ترین گردهمایی اصحاب کتاب اعم از نویسندگان، ناشران و اقشار مختلف کتاب خوان در مصلّای تهران برگزار شد. این دوره از نمایشگاه، نسبت به دوره های گذشته دارای مزیت های نسبی و البته اشکالات تکراری بود. رسیدن به فضای مطلوب، نیازمند تلاش بیشتر و توجّه به دیدگاه های کارشناسان است. چهل سالگی انقلاب و سی و دو سالگی نمایشگاه، دیگر جای چندانی را برای آزمون و خطا باقی نمی گذارد. در این نوشتار، تلاش شده تا برخی از ابعاد نمایشگاه امسال، بررسی و تحلیل شود.