فوتبال نزد مردم ایران همچون دیگر نقاط دنیا از اهمیت و جذابیت خاصی برخوردار است. در ایران اوج حساسیت و رقابت را می توان در رویارویی دو تیم پایتخت یعنی پرسپولیس و استقلال دید. آنچه که در ارتباط با این تقابل اهمیت پیدا می کند شیوه برخورد طرفین با یکدیگر است. به دلیل کثرت طرفداران این دو تیم در تهران و حتی در دیگر شهر های ایران این تقابل در همه جا و همه فضا ها و مکان های اجتماعی و شهری و خانوادگی دیده می شود که در صورت بروز اختلافات بین طرفین به ایجاد بحران اجتماعی و حتی سیاسی تبدیل خواهد شد. این پژوهش تلاش دارد با تحلیل کیفی روابط هواداران دو تیم با یکدیگر پی به نوع این ارتباط برده و با بررسی دیدگاههای هواداران سوء برخورد ها را به دست اورده و راه حلی ارایه دهد. در نتیجه این تحقیق مشخص می شود که رابطه بین طرفین بسیار کینه ورزانه و همراه با استفاده مکرر از الفاظ رکیک بوده و با توجه بر اینکه بسیاری از اعضای خانواده خود هوادار تیم رقیب هستند اما به تمامی هواداران رقیب فحاشی می کنند. این تحقیق مشخص می کند که به دلیل کثرت بالای جمعیتی در هوادارن دو تیم باید با آموزش های فرهنگی به هر دو گروه هواداری از آلوده تر شدن بیش از پیش این رابطه در لحن و برخورد پیشگیری کرد.
