مقدمه و هدف: با اینکه رشدحرکتی تحت تاثیر نمو و بالیدگی قرار می گیرد، اما شرایط محیطی و فرهنگی بر آن تاثیر می گذارد. هدف از این پژوهش مقایسه میان فرهنگی مهارت های حرکتی دستکاری کودکان اقوام ایرانی بود. روش: نمونه ها از 240 (120 دختر، 120 پسر) کودک 7 تا 9 سال مراکز استان های تهران، لرستان، خوزستان و کردستان تشکیل شدند. جهت سنجش مهارت های حرکتی دستکاری از آزمون رشدحرکتی اولریخ (2000)، استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد اثر اصلی استان در مهارت های دستکاری معنادار است. در نمره کل دستکاری امتیاز کودکان استان لرستان به طور معناداری بیش تر از کودکان خوزستان (001/0 = P) بود و کودکان استان کردستان امتیاز بیش تری نسبت به کودکان لرستان به دست آوردند (001/0 = P) اما تفاوت معناداری بین سایر استان ها مشاهده نشد. همچنین تعامل جنسیت و استان تنها در مولفه ی غلتاندن معنادار بود. بدین صورت که کودکان پسر در استان های لرستان و خوزستان به طور معناداری امتیاز بیشتری نسبت به کودکان دختر به دست آورده اند (001/0 = P). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به نظر می رسد شیوه های مختلف رشدحرکتی می تواند نتیجه ی تفاوت های فرهنگی و محیط اجتماعی کودکان، نگرش متفاوت خانواده ها به فعالیت بدنی باشد.