مقدمه و هدف : مهم ترین منبع قدرت برای هر فرد، وجود ایمان و اعتقادات مذهبی اوست؛ چرا که اعتقادات معنوی در زندگی بسیار حائز اهمیت است و سلامت جسم و روح را تضمین می کند. روش شناسی: پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و ارائه پرسشنامه های آماری، بر آن است که بداند، بین دلبستگی های گرایشی و بینشی، با سلامت روان رابطه معناداری دارد یا خیر؟ نتایج: نتایج پژوهش حاضر با به کارگیری روش توصیفی _ تحلیلی و استفاده از داده های آماری چنین است: معنویت می تواند امر قدسی یا غیبی، ارزش های اخلاقی، دین، عرفان و ... باشد که هر نوع معنابخشی به زندگی را در برگیرد؛ سلامت روان هر شخصی با توجه به جهان اطراف و جامعه اش سنجیده می شود و نمی توان گفت سلامت روان، یک امر فردی است و به معیارها و خصوصیات فردی بسنده کرد؛ نتیجه گیری : دلبستگی معنوی متغیر پیش بین مناسبی برای سلامت روان است، یعنی افرادی که دارای دلبستگی معنوی هستند با اطمینان 75/0 می توان گفت دارای سلامت روان هستند.