توسعه فرهنگی با هدف پیشرفت و پویایی نظام مند جامعه، از طریق برنامه ریزی های فرهنگی و اجتماعی و اولویت ویژه ای که برای ارزش های بومی و ملی قائل شده، نیازهای معنوی و مادی افراد جامعه را تأمین نموده و می توان از آن برای ارتقاء سطح عوامل تأثیرگذار بر رشدوتعالی جامعه استفاده کنیم. از سوی دیگر، رابطه دوسویه ای میان توسعه فرهنگی و مشارکت برقرار است. لذا برای تبیین خرده فرهنگ های مشارکت و بالأخص مشارکت سیاسی، تحولات فرهنگی نیاز است که زمینه مشارکت اعضای یک جامعه را در امور سیاسی فراهم کند. از سوی دیگر، بخش قابل توجهی از رفتارهای سیاسی، خاصه مشارکت سیاسی نیازمند باورهای فرهنگی مناسب و سازگار با توسعه سیاسی است. لذا پژوهش حاضر با استفاده از روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از تکنیک SWOT، کمک منابع کتابخانه ای، مصاحبه های باز و نیمه ساختاریافته و آمار منتشره از مراجع رسمی، از طریق استدلال قیاسی و استقرائی و... داده های گردآوری شده را ارزیابی، تجزیه وتحلیل نموده و به شناسایی و بررسی عوامل مؤثر در مشارکت سیاسی ساکنان استان سیستان و بلوچستان پرداخته که نتایج حاصله نشان دهنده تأثیرگذاری پارامترهای قومیت گرایی، مذهب گرایی، جریان های سیاسی، تحصیلات و نخبگان بر فرایند مشارکت سیاسی است و سه راهکار محافظه کارانه یعنی پیوند نیازهای روز افراد با فعالیت های اجتماعی، اعتمادسازی گروه های مرجع و توجه به نقش مردم به عنوان سرمایه اجتماعی در انتخابات جهت افزایش میزان مشارکت سیاسی با بهره گیری از خصیصه های فرهنگ سیاسی در بلندمدت ارائه شده است.
