پس از نفوذ پدیده ی تروریسم تکفیری در عراق و ناامنی هایی که در این سرزمین به وجود آمد، الحشدالشعبی به عنوان یک سازمان مردم نهاد، برای تأمین امنیت این کشور تشکیل شد. مقاله ی حاضر نقش این گروه در امنیت ملی عراق را در چارچوب نظریه سازه انگاری تبیین می کند. برای شناخت و تحلیل جایگاه الحشدالشعبی در امنیت عراق، باید به جهان ارزش های اجتماعی و انسانی و معانی ای که کنشگرانِ این گروه، کنش خود را با آن تفسیر می کنند، مراجعه کرد. تلازم هویت دفاع از وطن و تبعیت از مرجعیت دینی، پایه حضور اعضای این گروه در سازمان الحشدالشعبی را برای دفع تهدید بنا نهاد. تکوین هویت ملی عراقی با دیدگاهی وسیع تر از مذهب و تعریف هویت غیرخودی در چارچوب تروریسم، توانست گروه هایی را با گرایش های مذهبی و قومی مختلف به این گروه ملحق کند. این تحدید هویت به معنای تشکیل پایه های امنیت مردمی در عراق و دفع هویت تهدیدآمیز غیرخودی بود. تکوین و توسیع ارزش و فرهنگ مبارزه با تروریسم در الحشدالشعبی، اهداف و قاعده های جمعی جدید امنیتی و دفاعی را در اعضای این گروه به وجود آورد و موجب تجمیع و وحدت ایده ی مقاومت در عراق شد. در نتیجه هویت و هنجارهای الحشدالشعبی، موجب تقویت امنیت عراق از طریق کنش عملی مبارزه با داعش گردید.
