این تحقیق، در جستجوی مدل ارزشگذاری می باشد که ارزش های حاصل از آن بیشترین تشابه را با ارزش های بازار شرکت های پذیرش شده در بورس اوراق بهادار تهران داشته باشد. در این راستا چهار مدل ارزشگذاری؛ ارزشگذاری عایدات پسماند، مدل ضریب قیمت به عایدات، مدل ارزش فعلی تعدیل شده و مدل های تنزیل جریانات نقد آزاد قابل پرداخت به سهامداران به همراه مدل اوهلسون مورد مقایسه قرار گرفته اند. با توجه به اینکه ارزش بازار یک شرکت در طی سال ثابت نمی باشد و تغییر می نماید سه متغیر جایگزین برای ارزش بازار تعریف گردیده است. این متغیرهای جایگزین عبارتند از کمترین بیشترین ها، بیشترین کمترین ها و متوسط ارزش بازار در طی یک سال. دقت مدل ها بر مبنای معیار میانه درصد قدر مطلق خطا و معنی داری پسماند مدل رگرسیون مورد مقایسه قرار گرفته است. به منظور آزمون وجود تفاوت معنی دار بین میانه قدرمطلق خطای مدل های مختلف از آزمون ANOVA و همبستگی پیرسون استفاده گردیده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که در سطح اطمینان 95درصد، مدل های مدل جریان نقد آزاد تنزیلی و نسبت قیمت به عایدات صحیح ترین تخمین ها را از قیمت بازار ارائه می دهند. در حالیکه مدل اوهلسون دارای کمترین دقت می باشد. این نتایج بطور کلی با نتایج تحقیقات صورت گرفته در سایر بورس های دنیا در تضاد می باشند.
