در دور جدید مذاکرات هسته ای ایران با کشورهای گروه 1+5 در دولت روحانی، دیپلمات های کشورمان «دیپلماسی رسانه ای» را در کنار دیپلماسی سیاسی برای ادامه مذاکرات هسته ای دنبال کردند و مرکز «دیپلماسی عمومی و رسانه ای» وزارت خارجه همکاری خود با رسانه ها به عنوان «مجاری دیپلماتیک» را برای ادامه مذاکرات هسته ای بیشتر کرد و روند مذاکرات هسته ایِ ایران با غرب را تغییر داد. این نوع دیپلماسی باعث تغییر رویکرد جامعه بین المللی در تعامل با دولت جدید جمهوری اسلامی ایران شد و دیدگاه جامعه بین المللی را در خصوص مسئله پرونده هسته ای ایران تغییر داد. موضوع این پژوهش بررسی نقش دیپلماسی رسانه ای در تغییر رویکرد جامعه بین المللی با جمهوری اسلامی ایران در زمان انجام مذاکرات هسته ای در دولت روحانی است. پژوهش به روش ترکیبی (تحلیل کمّی و تحلیل کیفی) انجام شده و چارچوب نظریِ آن بر اساس نظریه همگرایی رسانه ای شکل گرفته است. در پژوهش حاضر «جامعه مورد بررسی» از بین اعضای گروه مذاکره کننده و کارشناسان وزارت امور خارجه، اصحاب رسانه، استادان دانشگاه، کارشناسان رسانه، نمایندگان مجلس و کارشناسان مسائل بین المللی انتخاب شده اند. یافته ها نشان می دهد که دیپلماسی رسانه ایِ ایران به عنوان بازیگر اصلی مدل همگرایی رسانه ای توانسته است بر مخاطبین خود (افکار عمومی جهان) در قبال برنامه صلح آمیز هسته ای ایران تأثیر بگذارد و روند مذاکرات هسته ای ایران با کشورهای گروه 1+5 را تغییر دهد. پیشنهادات این تحقیق به تقویت دیپلماسی رسانه ای در روابط بین المللی کمک خواهد کرد.
