بررسی اثر درمان با بوپرنورفین بر توانایی مهار تکانه در سوء مصرف کنندگان مواد
آرشیو
چکیده
پیش زمینه و هدف: اعتیاد یکی از بزرگ ترین معضل های اجتماعی است که آثار سوءی برای خانواده ها و سوء مصرف کنندگان مواد در پی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر درمان با بوپرنورفین بر توانایی مهار تکانه در سوء مصرف کنندگان مواد بوده است. مواد و روش کار: این مطالعه به صورت شبه آزمایشی و به شیوه ی پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی انجام شد. جامعه ی آماری این مطالعه کلیه ی سوء مصرف کنندگان موادی است که طی شش ماهه ی دوم سال ۱۳۹۵ به مراکز ترک اعتیاد در شهر ساری مراجعه کردند. نمونه مورد مطالعه ۳۴ سوء مصرف کننده مواد بودند که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شده، قبل و ۵۰ روز پس از درمان نگه دارنده با بوپرنورفین مورد ارزیابی قرار گرفتند. از مقیاس تکانشگری بارات و آزمون برو - نه - برو برای سنجش توانایی مهار تکانه در سوء مصرف کنندگان مواد استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری t وابسته تحلیل شدند. یافته ها: نتایج آزمون تی حاکی از کاهش معنی دار نمره ی کل تکانشگری و تکانشگری شناختی در مقیاس بارات و کاهش معنی دار شاخص های بازداری در آزمون برو- نه- برو پس از درمان نگه دارنده با بوپرنورفین بوده است. بحث و نتیجه گیری: مطابق با یافته های این مطالعه درمان نگه دارنده با بوپرنورفین راهبرد مؤثری برای افزایش توانایی بازداری و مهار تکانه در سوء مصرف کنندگان مواد می باشد. در مواردی که کاهش رفتارهای تکانشی سوء مصرف کنندگان مواد در دوره ی ترک مورد هدف باشد، می توان از درمان با بوپرنورفین استفاده کرد.تبلیغات
