استراتژی معاملات جفتی یکی از قدیمی ترین و رایج ترین استراتژی های آربیتراژ آماری محسوب می شود. به علاوه، آن را یکی از انواع استراتژی بازار خنثی نیز می توان دانست. در این پژوهش، روش های متفاوت انتخاب جفت دارایی برای شناسایی فرصت های آربیتراژ و بررسی و مقایسۀ بازده و ریسک متحمل شده، با استفاده از داده های طبقات مختلف دارایی ازجمله سهام بازار اوراق بهادار تهران، سهام موجود در شاخص اس اند پی 500 و کالا از فوریه 2013 تا می 2015 آزمون شده است. روش هایی که در این پژوهش بررسی شده است ، شامل روش کمترین فاصله، روش آزمون دیکی فولر تعمیم یافته و آزمون علیت گرنجری و روش بر پایۀ رگرسیون خطی است. نتایج آزمون تجربی بر سبد حاصل شده از هر یک از روش ها که شامل کسب بازده 15 درصد در روش کمترین فاصله، بازده 4/1 درصد در روش آزمون دیکی فولر تعمیم یافته و علیت گرنجری و بازده 6 درصد در روش بر پایۀ رگرسیون خطی در طول 8 ماه می شود، نظریۀ ایجاد بازده بیشتر از بازده بازار را به هنگام استفاده از طبقات مختلف دارایی تأیید می کند. به علاوه، با توجه به نتایج بازده 15 درصد و نسبت شارپ 5/6، الگوی فاصله، بهترین الگو برای اعمال استراتژی معاملات جفتی در بازارهای سرمایه و کالا است.
