ایجاد توزان بین وجه نقد موجود و نیازهای نقدی، یکی از مهم ترین عوامل سلامت اقتصادی و تداوم فعالیت واحدهای تجاری است. بنابراین پژوهش حاضر، حساسیت منابع خارجی را به نقدینگی در شرایط محدودیت های مالی داخلی و خارجی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی می کند. معیار سنتی محدودیت مالی شامل اندازه شرکت و یکی از معیارهای مدرن محدودیت مالی، ذخایر نقدی (وجوه نقد و معادل آن) است. در این پژوهش از هر دو معیار سنتی و مدرن برای تفکیک شرکت ها براساس محدودیت مالی استفاده شده است. لذا اطلاعات 85 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال های 1392-1385 به صورت تابلویی استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد ارتباط وجه نقد عملیاتی با اندازه شرکت های دارای محدودیت مالی، مثبت و معنی دار است. همچنین حساسیت منابع خارجی به نقدینگی در شرکت هایمحدود در بورس اوراق بهادار تهران به محدودیت منابع مالی خارجی بیشتر از سایر شرکت ها است. تغییرات وجوه نقد در شرکت های دارای محدودیت مالی نسبت به شرکت هایی که محدودیت مالیندارند،تأثیر بیشتری درسرمایه گذاری دارد.