هدف: نظر به اهمیت و تأثیر روزافزون عوامل روانی- اجتماعی در سلامت جسمی و تأثیر سبک زندگی نادرست در بروز بیماری های قلبی- عروقی، هدف پژوهش حاضر مقایسه تیپ شخصیتیD و فرسودگی حیاتی در بیماران قلبی و افراد عادی بود..
روش: طرح پژوهش حاضر یک طرح پس رویدادی یا علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز و بیماران کرونری قلب مراجعه کننده به مطب های تخصصی قلب بودند. نمونه پژوهش 200 نفر فرد بهنجار و 150 بیمار قلبی بودند از نظر متغیرهای گروه سنیٰ تاهل و سطح تحصیلات با گروه بیماران یکسان شده بودند، به شیوه تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های تیپ شخصیتی دنولت، فرسودگی حیاتی ماستریخت و فرم مشخصات جمعیت شناختی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون یو- من- ویتنی توسط نرم افزار SPSS.16 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین بیماران قلبی و افراد عادی از نظر تیپ شخصیتیD و مؤلفه های آن (عاطفه منفی و بازداری اجتماعی) و متغیر فرسودگی حیاتی تفاوت معنی داری وجود دارد.
نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهند که تیپ شخصیتی D و فرسودگی حیاتی از متغیرهای تقریباً تأثیرگذار بر رفتارهای بهداشتی بیماران کرونر قلبی هستند. این نتایج، تلویحات مهمی در زمینه آموزش و مداخلات درمانی برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران کرونر قلبی دارد که در مقاله مورد توجه قرار گرفته اند.
