از دیرباز ذهن جویای بشر، ستارگان آسمان را به خدمت بخت و اقبال خود میگرفت و حتی آنها را با چهره های زمینی میدید. از زمین برآمدگان، سنگ ها و فلزات را نیز نظاره میکرد.
مهره ها، سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی با رنگ های خاص و اثرات جادویی چون کام یابی، ناکامی، طلسم، دفع نیروی شر، دفع چشم زخم و ازدیاد ثروت، ذهن بشر را
به خود معطوف کرده بود.
از این رو، مقالة حاضر بر آن است تا به منظور یافتن ردی از مهره ها در ایران قدیم به کنکاش در متون کهن میانه (پهلوی و سغدی) و متون اسلامی بپردازد. متونی که درآنها خواص جادوی مهره ها و نیز ارتباط برخی از آنها با ستارگان توصیف شده است. به نحوی که شاید بتوان کیهان را منشأ برخی از مهره های زمینی معرفی کرد. در ادامه خواص مهره ها و نمونه ای از شگفتی های مهره های شش گانه با رنگ های سبز، قرمز، آبی، زرد، سیاه و خشین (کبود) بر اساس منابع اسلامی سنگ شناسی آمده است. در انتها با پیوند آن به شاه نامه از اعتقاد به این میراث کهن – تصویر نمادین پدیده های طبیعی به زبان محسوس و قابل رویت – در فرهنگ عامه سخن بمیان آمده است.
