اهداف پژوهش : هدف اصلی پژوهش حاضر، آگاهی از وضعیت نمایهسازی منابع دیداری-شنیداری در مراکز آرشیوی شهر تهران و بررسی کارآیی آن از دیدگاه کاربران است.
روش/رویکرد پژوهش : پژوهش حاضر، به روش پیمایشی تحلیلی انجام شده و جامعه مورد مطالعه شامل دو گروه است:1)نمایهسازان مراکز آرشیوی دیداری-شنیداری شهر تهران که به روش سرشماری انتخاب شده و جمعاً 55 نفر هستند، و2) کاربران مراجعهکننده به این مراکز در مدت یک ماه که 71 نفر هستند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه مجزا برای نمایهسازان و کاربران استفاده شد و نتایج بهدست آمده به کمک آمار توصیفی واستنباطی و نرمافزار اس. پی. اس. اس. تجزیه و تحلیل شد.
یافتههای پژوهش : آشنایی بیش از نیمی از نمایهسازان با اصول نمایهسازی در (حد مطلوب)است. اما آشنایی آنها با واژگان و زبان تخصصی کاربرانشان کمتر از (حد مطلوب)است. همچنین، ابزارهای استانداردسازی، بهطور کامل، پاسخگوی نیازهای نمایهسازان نیست. کاربران خواستار ارتقای قابلیتهای جستوجو در نرمافزار و همخوانی نمایهها با واژگان تخصصی خود هستند. بین استفاده از نمایهها در مراکز مختلف از دید نمایهسازان و کاربران تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجهگیری :فرضیه پژوهش، مبنی بر وجود تفاوت معنادار بین میانگین میزان استفاده از نمایهها در مراکز مورد بررسی تایید نشد .فرضیه پژوهش، مبنی بر وجود تفاوت میان نظر کاربران و نمایهسازان درباره کارآیی نمایهها تایید شد.طبق فرضیه پژوهش، بین وضعیت نمایهسازی منابع دیداری-شنیداری در مراکز آرشیوی و کارآیی این خدمات از دید کاربران رابطه معناداری وجود دارد و هر چه این وضعیت مطلوبتر باشد کارآیی نمایهها نیز از دید کاربران بیشتر میشود . مشکلاتی اعم از نبود ابزار مناسب نمایهسازی ، نبود خط مشی مدون، و عدم تناسب حجم کار با تعداد نیروی انسانی در روند نمایهسازی منابع دیداری-شنیداری وجود دارد که موجب بروز کاستیهایی در کیفیت نمایهها میشود.