عارف نمایان، همواره، به ظواهر اجتماعی و شمایل فرهنگی مکتب عرفان آسیب رسانیده اند، و بسیاری را در دام خود گرفتار کرده اند. از اینرو، شناخت عارف نمایان و آسیبی که از ایشان بر مکتب عرفان وارد آمده بسیار مهم و ضروری می نماید.
در این مقاله چارچوب مکتب اصیل عرفان تعریف شده تا با مشخص شدن مرز عرفان و عرفان نمایی، شناخت عارف نمایان، با توجه به ویژگیهای ایشان، میسر شود. در تحقق بخشیدن به این امر، آثار بزرگان قرنهای هفتم و هشتم هجری بررسی و نکات مربوط به موضوع دسته بندی شده است. نکته مهم دیگر انگیزه های عرفان نمایی و شکلهای مختلف آن در دو قرن یاد شده است که در این مقاله به آن نیز پرداخته شده است.
