"در این مقاله، نشان داده میشود که نشانههای جمع فارسی-ات، -ان، -گان، -یان، -جات، - وان و-یات تکواژگونههایی از دو تکواژ-ان و-ات هستند که تحت تأثیر محیط آوایی، واجی و واژگانی دچار چنین گوناگونی شدهاند؛با توجه به ساختار واژگانی، تحولات تاریخی واژگان و ساختار هجا و با استفاده از نظریه برتر دلایل ظهور دو تکواژ-ان و-ات، به صورت تکواژگونههای متفاوت معرفی و توضیح داده میشوند.همچنین روشن میگردد که ساخت هجا، رسایی و همانندی آواها، نقش مؤثری در پدیده افزایش دارند.
"