تحقیق حاضر به مقایسه عملکرد نوشتاری فراگیران ایرانی زبان خارجی در حالی که دو روش بازخورد یعنی: بازخورد با صدای ضبط شده (ATF) و کمترین نشانه گذاری (MM) را دریافت می کردند، می پردازد. 84 شرکت کننده مرد از میان 136 فراگیر زیر متوسط مهارت یادگیری زبان، که خود توسط موسسه کیش انتخاب شده بودند. در این تحقیق حضور داشتند. کلاس های مورد بررسی به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه دریافت کننده ATF و گروه دریافت کننده MM که هر گروه شامل 42 نفرد افراد واجد شرایط می باشند که مجددا توسط یک آزمون همسان سازی، برای یکسان بودن افراد مورد بررسی قرار گرفته اند. در طول مدت این تحقیق 36 جلسه شرکت کنندگان موظف بودن تا پاراگراف های توصیفی 150 کلمه ای در مورد هشت موضوع ر ا نگارش کنند. یکی از گروه ها در متن شان بازخورد ATF و دیگر گروه بازخورد MM دریافت کردند. دو آزمون برای مقایسه عملکرد نوشتاری گروه ها استفاده شد: یکی «پیش آزمون » که قبل از انجام آزمایش برگزار شد و دیگری « پس آزمون» که بعد از آزمایش انجام پذیرفت که هر کدام شامل نوشتن پاراگراف های 150 کلمه ای سر کلاس در حد فاصل زمانی 40 دقیقه ای بود. تحلیل داده ها و حساب آماری نشان داد که: الف، گروه دریافت کننده ATF در پس آزمون بهتر عمل کردند. ب. گروه دریافت کننده MM در پس آزمون هیچ نوع پیشرفت نسبت به پیش آزمون نشان ندادند. ج. گروه دریافت کننده ATF در پس آزمون بهتر از گروه دریافت کننده MM عمل کردند.
