رابطه سبک دلبستگی با سلامت روان در بزرگسالان زلزله زده شهرستان بم (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سبک دلبستگی با سلامت روان بزرگسالان بازمانده در مناطق زلزله­ زده شهرستان بم، و تعیین وزن این متغیرهای پیش ­بینی­ کننده صورت پذیرفت. این پژوهش توصیفی پس ­رویدادی است و از نوع مقطعی تک ­مرحله ­ای می­باشد. 314 بزرگسال (138 مرد و 176 زن) بازمانده زلزله شهرستان بم، از طریق نمونه ­گیری داوطلبانه در دسترس انتخاب شدند و در این پژوهش شرکت کردند و پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالی (AAI)، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28)، و نیز پرسشنامه خصوصیات جمعیت­ شناختی را تکمیل کردند. برای تحلیل داده­ های آماری از تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که بیـن سبک دلبستـگـی ایمن با سـلامت روان رابـطه مثبت معنادار، و بـین سبک­های دلبستگی اجـتنابـی و دوسوگرا با سلامت روان رابطه منفی معناداری وجود دارد. به­ علاوه، نتایج نشان دادند که سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی دو­سوگرا قادرند به­ طور معناداری سلامت روان را پیش­بینی کنند. در این پژوهش، سبک دلبستگی ایمن بهترین پیش ­بینی­ کننده سلامت روان بود. یافته­ های این پژوهش می­توانند تأیید کنندة نقش سبک دلبستگی در حفظ و ارتقاء سلامت روان افراد زلزله­ زده باشند. از این گذشته، نتایج این پژوهش حاکی از آن است که این سه سبک دلبستگی، می­توانند میزان بالایی از تغییرپذیری سلامت روان را در شرایط ناگوار تبیین کنند.