تعادل رقابتی

امروزه دلیل جذابیت بیشتر ورزش ها این است که نمیتوان نتایج مسابقات آنها را به طور کامل پیش بینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیم هایی که لیگ را میسازند بیشتر باشد. پیش بینی مسابقات سخت تر میشود و در نتیجه آن لیگ جذاب تر خواهد شد. هدف از این تحقیق، بررسی تعادل رقابتی لیگ برتر فوتبال ایران از سال 134 تا 1389 است. داده های این تحقیق ثانویه بوده و از جداول پایانی سال های مربوط به دست آمده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص نسبت تمرکز (C5) و شاخص تعادل رقابتی C5 (C5ICB) استفاده شد. هرچه مقدار این شاخص ها کمتر باشد، یعنی تعادل لیگ بیشتر است و برعکس. به منظور درک راحت تر یافته های نتایج تحقیق به صورت میانگین پنج ساله نشان داده شد و نتایج زیر به دست آمد. میانگین پنج سالة اول (1378 – 1374) 128، میانگین پنج سالة دوم (1383 – 1379) 131 و میانگین پنج سالة سوم (1389 – 1384) 60، 129. بنابراین لیگ برتر فوتبال ایران در سال های 1374 تا 1378 تعادل بیشتر و در سال های 1379 تا 1383 تعادل کمتری داشته است. به نظر میرسد فوتبال در ایران به صورت متعادل تری دنبال میشود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج شده و در بقیة نقاط کشور هم در حال پیشرفت است

بیشتر ورزش ها به این دلیل جذاب اند که نمیتوان مسابقات آن ها را به طور کامل پیش بینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیم هایی که لیگ را میسازند بیشتر باشد، میزان پیش بینی مسابقات سخت تر میشود و در نتیجه، آن لیگ جذاب تر خواهد شد. تعادل رقابتی به تعادل بین توانمندیهای ورزشی تیم ها اشاره دارد. هدف از این تحقیق عبارت است از: مقایسة تعادل رقابتی بین لیگ های برتر فوتبال ایران، انگلستان، آلمان، اسپانیا، فرانسه و ایتالیا در فصل 2009- 2010 میلادی. داده های این تحقیق ثانویه اند و از جداول پایانی لیگ برتر کشورهای منتخب در فصل 2009- 2010 به دست آمده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو شاخص نسبت تمرکز و C5ICB استفاده شد. هر چه مقدار این شاخص ها کمتر باشد؛ یعنی تعادل بیشتری در لیگ برقرار است و به عکس. نتایج تحقیق نشان داد بر اساس شاخص C5ICB لیگ ها به ترتیب از بیشترین تعادل به کمترین تعادل عبارتند از : لیگ برتر ایران (60/129)، بوندس لیگای آلمان (01/135)، لاشامپیونه فرانسه (138)، کالچو ایتالیا (140)، لیگ برتر انگلیس (148) و لالیگای اسپانیا (60/149)؛ بنابراین لیگ برتر ایران بیشترین و لالیگای اسپانیا کمترین تعادل را در بین لیگ های بررسیشده در این تحقیق داشتند. به نظر میرسد فوتبال در ایران به صورت متعادل تری دنبال میشود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج و در بقیة نقاط کشور هم در حال پیشرفت است.

مبحث تعادل رقابتی برای مسابقات ورزشی، توجه زیادی را در رشتة اقتصاد ورزش به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش بینی هواداران در مورد اینکه چه تیمی برنده خواهد شد، اطلاق میشود. در این مقاله روند تعادل رقابتی لیگ حرفه ای فوتبال ایران با پنج لیگ برتر اروپا (انگلستان، آلمان، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا) مقایسه شده است. لیگ های ورزشی برای پویا بودن و باقی ماندن در عرصة رقابت اقتصادی در ورزش، نیازمند سطح بهینه ای از تعادل رقابتی هستند. بدین منظور، با استفاده از داده های جمع آوری شده برای دورة زمانی 2001- 2009 لیگ حرفه ای ایران و کشورهای منتخب از شاخص تعادل رقابتی HICB در لیگ های مذکور محاسبه شد. نتایج نشان داد با گذشت زمان تعادل رقابتی در بین دوره های تمام لیگ ها رو به بهبود است. به طور کلی طی سال های مورد بررسی، لیگ حرفه ای فوتبال ایران در مقایسه با سایر لیگ ها، از روند مطلوب تری در سیر تعادل رقابتی داشته است. در مقایسة این روند، لیگ انگلستان بدترین وضعیت و فرانسه بعد از ایران، بهترین وضعیت را در میان لیگ های منتخب داشتند. وضعیت بهتر تعادل رقابتی لیگ ایران را میتوان به فاصله گرفتن وضعیت فوتبال ایران از حالت دو قطبی و تعادل قدرت بین تیم های شهرستانی و پایتخت نسبت داد؛ بنابراین به نظر میرسد به منظور داشتن لیگ پویا و جذاب لازم است، راهکارهایی برای حفظ تعادل رقابتی بهینه در لیگ حرفه ای فوتبال اندیشیده شود تا متعاقب آن صنعت فوتبال، بتواند بهرة اقتصادی لازم را از این موضوع ببرد.

در دهه اخیر، مقوله تعادل رقابتی لیگ های حرفه ای در رشته اقتصاد ورزش توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش بینی هواداران در مورد این که چه تیمی برنده خواهد شد، اطلاق می شود. لیگ های ورزشی برای پویا بودن و باقی ماندن در عرصه رقابت اقتصادی در ورزش، به سطح بهینه ای از تعادل رقابتی نیاز دارند. در این مقاله ""تعادل رقابتی قهرمانی [1] "" لیگ حرفه ای فوتبال ایران و 5 لیگ برتر اروپا (انگلستان، آلمان، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا) مقایسه شد. بدین منظور، داده های دوره زمانی 2001- 2010 لیگ حرفه ای ایران و کشورهای مذکور جمع آوری شد. برای محاسبه تعادل رقابتی در مقاله حاضر از شاخص های k برتر، ضریب جینی و منحنی لورنز استفاده شد. نتایج نشان داد تعادل رقابتی قهرمانی با استفاده از شاخص"" k تیم برتر لیگ""، در لیگ ایران در بهترین وضعیت و در ایتالیا و انگلستان در بدترین حالت خود است. بر اساس ضریب جینی، به ترتیب ایران، آلمان و فرانسه بهترین حالت و کشورهای انگلستان، اسپانیا و ایتالیا وضعیت برابری دارند. وضعیت بهتر تعادل رقابتی لیگ ایران را می توان به فاصله گرفتن وضعیت فوتبال ایران از حالت دو قطبی و تعادل قدرت بین تیم های شهرستانی و پایتخت نسبت داد. بنابراین بنظر می رسد لیگ حرفه ای ایران پتانسیل مناسبی جهت درآمدزایی و توسعه اقتصادی دارد.

بی شک امروزه بالندگی علوم مختلف در پیدایش دانش های نوین مدیون افرادی هستند که بدون تعصب و با استفاده از علوم درون و بین رشته ای در یک فرآیند منطقی و با استفاده از برهان های نوین علمی و بدون نگرانی از شرایط و جو حاکم بر جامعه علمی، به مسایل پیش رو می نگرند. علم اقتصاد و عالمان این علم نیز از این امر مستثنی نیستند. با توجه به شرایط امروز جهان، دیگر زمان آن رسیده که عالمان اقتصاد اسلامی، با اعتقاد خردمندانه بر دانش الهی خود برای جواب دادن به بسیاری از سوالات پیش روی اقتصاددانان در دنیا پیش قدم شوند و هیچ هراسی در این جهاد بزرگ به دل راه ندهند. تلاش و مطالعه پیش رو رشحه ای از دریای ژرف و عمیق مبانی اقتصاد اسلامی است که سعی می کند، با تکمیل فروض و ارایه راهکار اسلامی، وجود تعادل رقابتی را به شرط وجود تعادل جبرانی از فضای نظری به سوی عالم واقعیت سوق دهد. به عبارت دقیق تر با فرض وجود تعادل جبرانی، از طریق انتقال بخشی از ذخایر دارایی و مازاد درآمد تحت عنوان خمس و زکات و نه هرگونه پرداختی دیگری(این دو نوع پرداختی دارای قواعدی است که با تئوری سازگاری دارد) به افراد با درآمد منفی و یا دچار ورشکستگی، تعادل رقابتی در چارچوب یک اقتصاد اسلامی امکان پذیر شود و هیچگاه نقض نشود.

هدف پژوهش حاضر بررسی تعادل رقابتی لیگ فوتسال ایران و مقایسه ی آن با لیگ های فوتسال پرتغال، ایتالیا، جمهوری چک، اسلونی، روسیه، فرانسه، اسپانیا، اکراین، هلند، رومانی و کرواسی در فصل 2013-2012 است. .داده ﻫﺎی ایﻦ ﺗﺤﻘیﻖ ﺛﺎﻧﻮیﻪ ﺑﻮده و از ﺟﺪاول پایانی لیگ های برتر فوتسال کﺸﻮرﻫﺎی ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو شاخص نسبت تمرکز پنج باشگاه C5 و C5ICB استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اساس شاخص C5ICB، بالاترین و پایین ترین تعادل رقابتی به ترتیب عبارتند از: اکراین (118/79)، ایتالیا (121/94)، کرواسی (128)، هلند (135/45)، ایران (144/69)، روسیه (145/46)، جمهوری چک (146/25)، رومانی (152/84)، اسپانیا (153) و پرتغال (156/39). بنابراین در این پژوهش، لیگ های اکراین و ایتالیا بالاترین تعادل رقابتی را دارند و لیگ پرتغال از کمترین میزان تعادل رقابتی در میان لیگ های مورد بررسی برخوردار است. وﻗﺘی کﻪ یک رﻗﺎﺑﺖ ﺟﺬاﺑﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼیﺎن ﺑﻠیﻂ ﺑیﺸﺘﺮی ﻣی ﺧﺮﻧﺪ، ﺑﺮ روی ﭘﺨﺶ ﺗﻠﻮیﺰیﻮﻧی ﺳﺮﻣﺎیﻪ ﮔﺬاری ﺑیﺸﺘﺮی ﺻﻮرت ﻣی ﮔیﺮد و اﺳﭙﺎﻧﺴﺮﻫﺎی ﺑیﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮی ﺟﺬب ﻣیﺷﻮﻧﺪ. ﻫﻤﻪ ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ ﺳﺒﺐ ﻣی ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻟیﮓ ﺑﺎ کیﻔیﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﻧﺪ. سازمان های ﺑﺮﮔﺰاری ﻟیﮓ ﺑﺎیﺴﺘی ﺷﺮایﻄی را ﻓﺮاﻫﻢ آورﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣیﺰان رﻗﺎﺑﺖ ﺑیﻦ ﺗیﻢﻫﺎی ﻟیﮓﺷﺎن را اﻓﺰایﺶ دﻫﻨﺪ.