درجه مرکزیت

هدف: پژوهش حاضر با استفاده از شاخص های تحلیل شبکه های اجتماعی به مطالعه شبکه هم تألیفی 313 مقاله منتشر شده در فصلنامه مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات طی سال های 1386 - 1390 می پردازد. روش/ رویکرد پژوهش: پژوهش حاضر از نوع علم سنجی است و از روش تحلیل شبکه هم تألیفی پژوهشگران با استفاده از شاخص های تحلیل شبکه های اجتماعی بهره می گیرد. پیکربندی شبکه هم تألیفی مقالات فصلنامه با استفاده از شاخص های کلان تحلیل شبکه ها مانند چگالی، ضریب خوشه بندی، مؤلفه های تشکیل دهنده شبکه و میانگین فاصله مورد بررسی قرارگرفته است. از سوی دیگر برای بررسی عملکرد هر یک از پژوهشگران و دانشگاه های دارای تألیف در شبکه، از شاخص های خُرد تحلیل شبکه ها مانند درجه، بینیّت، و نزدیکی، همچنین شاخص تولید استفاده شده است. از نرم افزار یو.سی.آی نت برای ترسیم و تحلیل شبکه هم تألیفی مقالات استفاده شد. یافته ها: مطالعه پژوهشگران دارای تألیف در فصلنامه نشان می دهد که سعید رضایی شریف آبادی، صدیقه محمداسماعیل، رحیم علیجانی، علی بیرانوند، نورالله کرمی، فریده عصاره و عبدالرسول جوکار مهم ترین جایگاه را در شبکه هم تألیفی پژوهشگران داشته اند. از سوی دیگر کلیدی ترین نقش در شبکه براساس شاخص های تولید و مرکزیت، به دانشگاه های آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، شهید چمران اهواز و پیام نور تعلق دارد. نتیجه گیری: شبکه هم تألیفی مقالات فصلنامه ویژگی های یک شبکه جهان کوچک و همچنین شبکه مستقل از مقیاس برخوردار است. از سوی دیگر نظریه شش درجه جدایی درخصوص آن صادق است.

هدف این پژوهش شناسایی پست های بازیکنان تیم ملی فوتبال در ایجاد حمله و تحلیل شبکه های آن ها بود. سه مسابقه رسمی تیم ملی در جام جهانی تحلیل و کدگذاری شدند. پاس بین هم تیمی ها به عنوان یک معیار ارتباطی تعریف شده است. پس از هر مسابقه، یک ماتریس مجاور کلی ساخته شد. سپس، برای تحلیل به نرم افزار تحلیل شبکه های اجتماعی وارد شد. تحلیل شبک ه بازی ها با استفاده از دو مقیاس درجه مرکزیت و درجه اعتبار انجام شد. مقادیر درجه مرکزیت نشان داد که مدافعان کناری، 2/12 درصد و هافبک ها 03/12 درصد ، مشارکت بیشتری در گردش توپ و ایجاد حمله داشتند. همچنین، مقادیر درجه اعتبار نشان داد که هافبک ها، 65/12 درصد و مهاجم، 90/11 درصد هدف های هم تیمی ها برای پاس دادن توپ طی توالی پاس بودند. این مطالعه نشان داد که چگونه معیارهای مرکزیت شبکه می توانند اطلاعات مفیدی را برای مربیان و نیز برای مطالعه مشارکت فردی بازیکنان برای فرایند حمله فراهم کنند.

در ادبیات توسعه یک مکان جغرافیایی عوامل بسیار زیادی مؤثر می باشند که باعث ایجاد توسعه همه جانبه در آن مکان می گردند. لذا شناخت این عوامل و عناصر در قالب ظرفیت ها و پتانسیل های موجود و بالقوه هر منطقه می تواند صورت بگیرد تا بر اساس این شناخت، بتوان به یک سطح بندی و رتبه بندی از سکونتگاههای یک مجموعه سکونتگاهی دست پیدا کرد. که مطابق با آن سطح – با توجه به جایگاه فضایی و ویژگی های درونی و بیرونی خود- وظایف و کارکردهای معین و مشخصی را در چارچوب یک سلسله مراتب مکانی- فضایی عهده دار گردد. بر این مبنا بتوانند خدمات ضروری برای رفع نیازهای خود و به تفاوت، امکان برآوردن نیازهای واحدهای پیرامونی خود را دریافت دارند. در این پژوهش این سطح بندی بر اساس توان اقتصادی، جمعیتی و با استفاده از شاخص های تعیین مرکزیت در روستاهای دهستان سرپنیران از توابع شهرستان پاسارگاد انجام گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در دهستان مورد مطالعه بترتیب روستاهای رکن آباد، نعیم آباد، گمبکان، مبارک آباد و مهرآباد، کته میان، کتوری، حسین آباد، احمدآباد و نهایتاً نجف آباد قرار گرفته اند.

جایگاه نقاط در شبکه یکی از ابعاد بسیار مهم تحلیل شبکه شهری می باشد. ظرفیت کانون های شهری با توجه به نقشی که در شبکه ایفا می کنند، متفاوت است و این امکان را فراهم می سازد که با شناخت نقاط و روابط و چگونگی تأثیر متقابل آن ها بر یکدیگر، چارچوب سیاست گذاری واحدی را برای شبکه شهری ارائه نمود. این تحقیق در پی 1- تعیین نقش نقاط در شبکه شهری؛ 2-ظرفیت شناسی شبکه شهری و 3-یکپارچه سازی شبکه شهری است. این پژوهش در زمره تحقیق های کاربردی است و داده های جریان مسافر درون استانی و برون استانی 43 نقطه منتخب شهری و روستایی استان اردبیل را با استفاده از شاخص های قدرت پیوند، درجه مرکزیت، آنتروپی شبکه و تحلیل مرکز پیرامون در نرم افزار UCINET6 تحلیل می کند. در این تحقیق گونه بندی جدیدی از نقاط در شبکه شهری ارائه شده است. بر این اساس نقاط در شبکه یکی از پنج نقش مرکزی، مفصلی، مستقل، ایزوله و سایر کانون ها را ایفا می کنند. تحلیل ها نشان می دهد، شهرهای اردبیل، خلخال، مشگین شهر، پارس آباد به عنوان کانون های مرکزی و سرعین، گرمی، اصلاندوز و بیله سوار کانون های مفصلی هستند. همچنین مشخص شد، تعداد بالای کانون های ایزوله (22 کانون) در شبکه، یکی از تهدیدهای مهم شبکه شهری استان اردبیل است. در نهایت پیشنهاداتی در راستای تحقق شبکه شهری یکپارچه و افزایش ظرفیت شبکه ارائه شده است.

هدف: پژوهش حاضر به مطالعه شبکه هم تألیفی 230 مقاله منتشر شده در فصلنامه علمی پژوهشی کتابداری و اطلاع رسانی توسط پژوهشگران حوزه علم اطلاعات و دانش شناسی طی سالهای 1387 تا 1391 می پردازد. روش پژوهش: پژوهش حاضر با رویکرد علم سنجی و با استفاده از روش تحلیل شبکه هم تألیفی پژوهشگران انجام پذیرفته است. پیکربندی شبکه هم تألیفی 230 مقاله فصلنامه کتابداری و اطلاع رسانی با استفاده از شاخصهای کلان تحلیل شبکه ها مانند چگالی، ضریب خوشه بندی، مؤلفه های تشکیل دهنده شبکه و میانگین فاصله بررسی شده است. به علاوه، در راستای بررسی عملکرد هر یک از پژوهشگران و دانشگاه های دارای تألیف در شبکه، از شاخصهای خرد تحلیل شبکه ها مانند درجه، بینیت و نزدیکی و همچنین شاخص تولید استفاده شده است. نرم افزار یو.سی.آی نت برای ترسیم و تحلیل شبکه هم تألیفی مقاله هامورد استفاده قرار گرفته است. یافته ها: مطالعه پژوهشگران دارای تألیف در این فصلنامه نشان می دهد «رحمت الله فتاحی» (19 مقاله)، «محمدحسین دیانی» (18)، و «مهری پریرخ» (10 مقاله) در شاخص تولید رده های نخست را به خود اختصاص داده اند. علاوه بر این، بررسی شبکه هم تألیفی پژوهشگران فصلنامه نشان داد در شاخص بینیت «رحمت الله فتاحی» (304/70)، «عبدالحسین فرج پهلو» (063/40)، «زاهد بیگدلی» (02/35)، «محمدحسین دیانی» (837/34)، و «فریده عصاره» (86/24) از جایگاه مناسبی در شبکه برخوردارند. این افراد را می توان به عنوان رهبران شبکه بر اساس کوتاه ترین مسیرهای میان دیگر افراد مد نظر قرار داد. این افراد همچنین قادرند جریان اطلاعات را در شبکه کنترل کنند. نتیجه گیری: شبکه هم تألیفی مقاله های فصلنامه از ویژگیهای یک شبکه جهان کوچک و همچنین شبکه مستقل از مقیاس برخوردار است. از سوی دیگر، نظریه شش درجه جدایی در خصوص این شبکه صادق است.  

هدف پژوهش حاضر، بررسی و تبیین الگوی همکاری میان پژوهشگران حوزه سیاست گذاری و مدیریت فناوری در ایران است. در این پژوهش که از نوع علم سنجی است، با بررسی 175 مقاله نوشته شده توسط نویسندگان ایرانی در 17 نشریه داخلی و خارجی مرتبط با این حوزه، مبادرت به ترسیم و تحلیل شبکه هم نویسندگی میان پژوهشگران این حوزه دانشی شده است. این شبکه هم نویسندگی با استفاده از شاخص های تحلیل شبکه های اجتماعی در دو سطح کلان همچون چگالی، ضریب خوشه بندی، ساختار اجتماعات در شبکه هم نویسندگی و خرد مانند درجه مرکزیت، مرکزیت بینابینی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که پژوهشگران این حوزه بیشتر تمایل دارند که به صورت گروه های کوچک به تولید علم بپردازند و ارتباط میان آن ها ضعیف است. هم چنین می توان این شبکه را نوعی شبکه مستقل از مقیاس دانست.