شاخص های امنیت

مقاله ی زیر برگرفته از مدل ارائه شده برخی از موسسات امنیت شناسی می باشد به امکان امنیت سنجی فردی در جامعه می پردازد . سنجش شاخص های اصلی امنیت فیزیکی و امنیت اقتصادی همراه با زیر شاخه های عینی و ذهنی برای هر یک از انها ، امکانامنیت سنجی علمی را فراهم می نماید . همچنین ، از منظر روش شناختی ، ارائه و طرح معیارهای انتخاب شاخص های امنیت فردی و سایر ویژگی هایی که یک امنیت سنجی علمی را امکان پذیر می کند از جمله ی دیگر وجوه متمایز این بررسی نسبت به سایر مطالعات انجام گرفته می باشد ...

هدف کلی پژوهش شناسایی و ارائة شاخص­ها و استانداردهای مورد نیاز برای مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی بود. شاخص­ها به روش دلفی از طریق مجموعه­ای از مصاحبه­ها و پرسشنامه شناسایی شدند. ابزار اندازه­گیری مصاحبه و پرسشنامة تعدیل­یافتة پانتزا و همکاران (2003) بود که پایایی آن 89/0 به­دست آمد. برای انتخاب شرکت­کنندگان برای هر دو مورد مصاحبه و پرسشنامه از نمونه­های هدفمند انتخاب شد. نمونة تحقیق 281 نفر شامل مدیران ورزشی، انتظامات، داوران ورزشی و کارشناسان ورزش و ورزشکاران بودند که به­طور هدفمند در اصفهان انتخاب شدند. نتایج نشان داد 11 متغیر عمده شامل کنترل محیط بیرونی ورزشگاه­ها (39/4 = M)، ارزیابی شرایط مسابقه (76/4 = M)، بازبینی تجهیزات و امکانات (51/4 = M)، نصب سیستم­های محافظت بدنی (41/4 = M)، مدیریت خطر (28/4 = M)، تدوین قوانین پیشگیری (79/4 = M)، تدارک تسهیلات رفاهی (48/4 = M)، ارتباطات مؤثر با تماشاچیان (73/4 = M)، آموزش ویژة مسئولان امنیتی (88/4 = M)، آموزش­های عمومی تماشاگران و بازیکنان (36/4 = M)، مدلسازی و شبیه­سازی (98/3 = M) و کنترل شدید و جلوگیری از ورود مواد منفجره به محیط­های ورزشی (8/3 = M)، از شاخص­های مهم در مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی است. همچنین بین شاخص­های امنیت با احساس راحتی تماشاچیان رابطة معناداری مشاهده شد (05/0 P≤ و 294/0 = R). میزان تأثیر برابر با 58 درصد است.

یکی از مسائل مهم در برنامه ریزی شهری،استفاده بهینه از زمین و برنامه ریزی کاربری زمین شهری است. ارائه خدمات درمانی یکی از فعالیت هایی است که عدم دسترسی به آن می تواند سلامت شهروندان را به مخاطره بیندازد. دسترسی به خدمات درمانی را می توان از دو بعد فقدان کاربری و عدم قرارگیری مناسب آن مورد بررسی قرار داد. با توجه به مطالعات میدانی در سطح شهر ایلام مشخص شد که توزیع برخی مراکز درمانی در این شهر با توجه به جمعیت شهر کافی و مناسب نیست و فاصله آنها نسبت به یکدیگر نیز مزید بر علت است که این مسائل و مشکلات در شهر ایلام بیان مسئله نموده است. تحقیق پیش رو به بررسی توزیع مراکز درمانی در شهر ایلام و ارائه الگوی مطلوب جهت استقرار مراکز درمانی در این شهر می پردازد تا شهروندان دسترسی مناسب تری به آن داشته باشند. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها به صورت اسنادی، کتابخانه ای و میدانی می باشد. بر اساس داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای GIS و استفاده از مدل AHP به رفع کمبودها پرداخته شده و نتایج این تحقیق بیانگر اینست که هر چقدر از مرکز شهر به پیرامون فاصله گرفته می شود الگوی توزیع مطلوب تغییر کرده و نامنظم می شود و همین امر نیاز به ارائه الگوی مناسب تر جهت پاسخ گویی به نیاز مردم را شدت داده است. با این حال جانمایی مراکز درمانی در شهر ایلام با توجه به حجم ترافیک شهری، آلودگی صوتی و زیست محیطی در محدوده مطالعاتی مناسب است و ارائه الگوی مطلوب می تواند در قدرت پاسخگویی به نیاز شهروندان در مراکز درمانی شهر ایلام تاثیرگذار باشد.