دوره تصدی حسابرسی

این مطالعه به بررسی تأثیر دوره تصدی حسابرسی بر ویژگی عدم اطمینان اطلاعاتی واحد تجاری می پردازد. ویژگی عدم اطمینان اطلاعاتی با معیارهای پراکندگی پیش بینی سود هر سهم، خطای پیش بینی سودهر سهم و تغییرپذیری بازده سهام اندازه گیری می شود. فرضیه های پژوهش با استفاده از رگرسیون داده های تلفیقی و روش حداقل مربعات تعمیم یافته مورد آزمون قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش، شرکتهای غیرمالی حاضر در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1382-1388 می باشد. نتایج حاصل از بررسی 56 شرکت عضو نمونه آماری تحقیق نشان می دهد که بین دوره تصدی حسابرسی با متغیرهای پراکندگی پیش بینی سودهر سهم و خطای پیش بینی سودهر سهم رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد، اما متغیر تغییرپذیری بازده سهام با دوره تصدی حسابرسی رابطه معناداری ندارد. بنابراین افزایش در دوره تصدی حسابرسی، عدم اطمینان نسبت به اطلاعات ارائه شده توسط واحد تجاری را کاهش می دهد که این یافته، دیدگاه تخصص حسابرس را تایید و نگرانی در خصوص دیدگاه استقلال حسابرس را برطرف می نماید.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر فشار کاری حسابرس بر کیفیت گزارشگری مالی با تأکید بر دوره تصدی حسابرس می باشد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش نمونه ای متشکل از 110 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1390 تا 1395 انتخاب گردید،براساس فرضیه اول انتظار می رود که فشار کاری حسابرس بر کیفیت گزارشگری مالی تأثیر معناداری داشته باشد. نتایج نشان می دهد که فشار کاری حسابرس بر کیفیت گزارشگری مالی تأثیر معکوس و معناداری دارد. به عبارت دیگر با افزایش فشار کاری حسابرس کیفیت گزارشگری مالی کاهش می یابد، براساس فرضیه ی دوم انتظار می رود که دوره تصدی حسابرس بر رابطه بین فشار کاری حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی تأثیر معناداری داشته باشد. نتایج نشان می دهد که دوره تصدی حسابرس بر رابطه بین فشار کاری حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی تأثیر معناداری نداشته است. در نهایت در این پژوهش اثبات شد که هرچه فشار کاری حسابرس مستقل زیاد باشد کیفیت گزارشگری مالی کاهش می یابد و همچنین دوره تصدی این رابطه تحت تاثیر قرار می دهد.

این مطالعه به بررسی تأثیر دوره تصدی حسابرسی بر ویژگی عدم اطمینان اطلاعاتی واحد تجاری میپردازد. ویژگی عدم اطمینان اطلاعاتی با معیارهای پراکندگی پیشبینی سود هر سهم، خطای پیشبینی سود هر سهم و تغییرپذیری بازده سهام اندازهگیری میشود. فرضیههای پژوهش با استفاده از رگرسیون دادههای تلفیقی و روش حداقل مربعات تعمیمیافته مورد آزمون قرار میگیرد. از سوی دیگر پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی است و از نظر هدف این پژوهش جزء پژوهشهای کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش، شرکتهای غیرمالی حاضر در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1388-1394 میباشد. نتایج حاصل از بررسی 56 شرکت عضو نمونه آماری تحقیق نشان میدهد که بین دوره تصدی حسابرسی با متغیرهای پراکندگی پیشبینی سود هر سهم و خطای پیشبینی سود هر سهم رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد، اما متغیر تغییرپذیری بازده سهام با دوره تصدی حسابرسی رابطه معناداری ندارد؛ بنابراین افزایش در دوره تصدی حسابرسی، عدم اطمینان نسبت به اطلاعات ارائهشده توسط واحد تجاری را کاهش میدهد که این یافته، دیدگاه تخصص حسابرس را تائید و نگرانی در خصوص دیدگاه استقلال حسابرس را برطرف مینماید.

تغییرات بازارهای سرمایه در طی سال های اخیر باعث افزایش نقش محوری حسابرسان در حیطه های تصمیم سازی شده است. بنابراین، شناخت و شفافیت بیشتر ماهیت عملکردی و خدمات قابل ارائه  موسسات حسابرسی و هزینه های آنها، به عنوان یک موضوع و شاخه جدیدی از کارآمدی بازارهای سرمایه، امروز در جهان مطرح است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر تمرکز بازار حسابرسی بر تداوم انتخاب حسابرسی و تأخیر گزارش حسابرسی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش 92 شرکت در دوره زمانی 1391 تا 1396 مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور سنجش تمرکز بازار حسابرسی از  معیار فشار رقابتی استفاده شد و برای سنجش دوره تصدی، تعداد سال های انباشته از زمانی که حسابرس فعالیت خود را برای اولین سال در واحد مورد رسیدگی آغاز کرده است، استفاده شد. همچنین، برای سنجش تأخیر گزارش حسابرسی از لگاریتم طبیعی فاصله بین پایان سال مالی تا تاریخ امضای گزارش حسابرسی استفاده شد. پژوهش در قالب دو فرضیه از طریق رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که تمرکز بازار حسابرسی بر تأخیر گزارش حسابرسی و دوره تصدی حسابرس، تأثیر منفی و معنی داری دارد.

یکی از شاخص هایی که عدم تقارن اطلاعاتی را بهبود می بخشد، دوره تصدی حسابرس است. بنابراین در این مطالعه تاثیر دوره تصدی حسابرس بر عدم تقارن اطلاعاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران بررسی شده است. انگیزه اصلی انجام این تحقیق، در خصوص کاهش عدم تقارن اطلاعاتی براثر افزایش دوره تصدی حسابرس در شرکت ها بوده است. هدف از تحقیق تعیین این موضوع است که آیا مدت حضور حسابرس در شرکت ها عدم تقارن اطلاعاتی را تحت تاثیر قرار می دهد یا خیر. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی بوده و روش تحقیق از نوع علی پس رویدادی می باشد. برای آزمون فرضیه های تحقیق تعداد 101 شرکت از بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 1393-1400 انتخاب شده اند. در تحقیق حاضر به منظور کاهش خطای اندازه گیری دوره تصدی حسابرس از اطلاعات مالی چهار دوره قبل از دوره زمانی تحقیق نیز استفاده شده است. با بهره گیری از تحلیل رگرسیون خطی چند گانه، نتایج تحقیق دلالت بر تاثیر دوره تصدی حسابرس بر عدم تقارن اطلاعاتی دارد. بنابراین افزایش در دوره تصدی حسابرسی، عدم تقارن اطلاعاتی نسبت به اطلاعات ارائه شده توسط واحد تجاری را کاهش می دهد که این یافته، دیدگاه تخصص حسابرس را تایید و نگرانی در خصوص دیدگاه استقلال حسابرس را برطرف می نماید.

بحران های مالی آغاز هزاره سوم حاکی از آن بوده است که قیمت های سهام بیش از آن که به اطلاعات خاص شرکت ها واکنش نشان دهند، تحت تاثیر اخبار و اطلاعات بازار و صنایع قرار گرفته اند. به بیان دیگر، نوسان قیمت سهام همگام با اخبار بازار حرکت می کند. به همین جهت پدیده ای به نام همزمانی قیمت سهام ایجاد گردید. به طور کلی قیمت سهام ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪه اﻃﻼﻋﺎت وﺳیﻌی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻮد، اﺧﺒﺎر ﻛﻼن اﻗﺘﺼﺎدی، ﭘیﺶﺑیﻨی ﺗﺤﻠیﻠ ﮕﺮان و ﺳﺎیﺮ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺎﻟی اﺳﺖ. اگر سرمایه گذاران بر اساس اطلاعات خاص شرکت تصمیم گیری کنند قیمت سهام با اخبار بازار همگام نخواهد بود. کیفیت حسابرسی و حسابداری تأثیر زیادی روی انتشار اخبار خاص شرکت و در نتیجه کاهش همزمانی قیمت سهام دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر معیارهای کیفیت حسابرسی و حسابداری روی همزمانی قیمت سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. از جامعه ی آماری این پژوهش 109 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1391 تا 1395 مورد بررسی قرار گرفته اند. به منظور یافتن پاسخ سوالات تحقیق از روش داده های ترکیبی بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که افزایش کیفیت حسابرسی و کیفیت سود باعث افزایش اعتماد سرمایه گذار به اطلاعات خاص شرکت و در نتیجه کاهش همزمانی قیمت سهام شرکت می شود.