سرمایه گذاری در منابع انسانی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی تأثیر سرمایه گذاری در منابع انسانی بر مزیت رقابتی و با لحاظ نمودن سرمایه انسانی به عنوان متغیر میانجی یا واسطه انجام شده است . بدین منظور پرسشنامه ای برای سنجش این متغیرها طراحی شده و پس از اطمینان از روایی و پایایی ابزار اندازه گیری توسط تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی ، در میان نمونه ای متشکل از 300 نفر از مدیران شرکتهای داروسازی توزیع شد. روش تحقیق حاضر ، پیمایشی- همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است . نتایج حاصل از مدل تحقیق نشان داد که سرمایه گذاری در منابع انسانی می تواند طبق مدل تحلیل مسیر ارائه شده بر مزیت رقابتی این شرکتها تأثیر گذارد . در پایان جهت دستیابی به مزیت رقابتی از طریق افزایش سطح سرمایه گذاری در منابع انسانی و سرمایه انسانی پیشنهاداتی برای مدیران ارائه شده است

یکی از مهم ترین چالشهای پیش روی صاحب نظران حوزه منابع انسانی اثبات نقش این منابع در ارزش آفرینی سازمان است . با ظهور سازمان های دانشی در اقتصاد دانش بنیان، سهم سرمایه انسانی در ارزش آفرینی سازمان از سرمایه های فیزیکی و ساختاری سبقت گرفته و سرمایه گذاری های سنگین در نیروی انسانی برای تبدیل کردن آنها به عامل اصلی مزیت رقابتی را توجیه پذیر کرده است. هدف : این پژوهش به دنبال بررسی نقش سرمایه گذاری سازمان بر بر ارزش آفرینی منابع انسانی با نقش میانجی سرمایه های انسانی در شرکتهای دانش بنیان فعال در سطح شهر تهران است . روش: داده های پژوهش از طریق پرسشنامه از 100 مدیر عامل شرکتهای فعال در حوزه های خدمات مالی، خدمات حرفه ای بازاریابی و صادرات ، خدمات مشاوره ای مدیریت و فن آوری اطلاعات جمع آوری گردید . روش نمونه گیری در این تحقیق به صورت هدفمند بوده است . برای آزمون روایی پرسشنامه از نظرات اساتید ومتخصصان وبرای سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. بعد از جمع آوری اطلاعات برای سنجش فرضیه های تحقیق ازمدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Amos18 استفاده گردید . در این پژوهش برای نشان دادن سرمایه گذاری سازمان در منابع انسانی از دو رویکرد جذب استعدادهای بیرونی و پرورش استعدادهای درونی و برای بررسی سرمایه انسانی در سطح سازمان از چهار معیار تعداد سرمایه انسانی ، تناسب سرمایه انسانی با سازمان، مکمل بودن سرمایه انسانی و منحصر به فرد بودن سرمایه های انسانی استفاده شده است . نتایج پژوهش در سطح اطمینان 95% نشان دهنده آن است که سرمایه گذاری هوشمند سازمان در منابع انسانی خود ، تاثیر مثبت و معنی داری بر ارزش آفرینی سرمایه انسانی دارد. همچنین نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت سرمایه های انسانی به عنوان متغیر میانجی در تاثیر روش های سرمایه گذاری سازمان بر ارزش آفرینی منابع انسانی در سطح اطمینان 95% بود.