مهارت حل مسئله اجتماعی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر مهارت حل مسأله اجتماعی دانش آموزان بود. روش: جامعه پژوهش حاضر شامل 1573 دانش آموز پسر سال اول دبیرستان بود که در سال تحصیلی 90-89 در مدارس دولتی شهر کرج مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور از جامعه یاد شده با توجه به هدف تحقیق، نمونه ای به حجم50 نفر( 25 نفر گروه کنترل و 25 نفر گروه آزمایش )با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.روشپژوهش نیمه آزمایشی بود وشرکت کنندگان در یک مداخله سه ماهه به مدت 15 جلسه و هر جلسه به مدت زمان 90 دقیقه آموزش دیدند؛ آنگاه با استفاده از طرح پیش آزمون،پس آزمون با گروه کنترل و اجرای پرسشنامه توانایی حل مسأله اجتماعی و دوره پیگیری اطلاعات لازم جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان در افزایش مهارت حل مسأله اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش مؤثر بوده است. همچنین میزان مهارت حل مسأله اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار بوده است.بحث و نتیجه گیری: آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان به دانش آموزان کمک می کند تاآن ها بتوانند در مورد مسائل اجتماعی و تحصیلی خود بهتر تصمیم گرفته و راه حل ارائه نمایند، دربارة تفکر و فرآیند یادگیری خود، عمیق تر و دقیق تر شوند و به این باور برسند که توانایی حل مسائل را دارند.

إنّ هذه الدراسه هدفت إلی معرفه تأثیر التعلیم بواسطه أسلوب حلقات الاستکشاف الفلسفی علی مهارات حل المشاکل الاجتماعیه والإبداع لدی أطفال ما قبل المدرسه. کان مشروع البحث شبه تجریبی مع الاختبار القبلی والبعدی مع المجموعه الضابطه. کان المجتمع الإحصائی لهذه الدراسه هو جمیع الأطفال فی سن ما قبل المدرسه فی المنطقه الرابعه بطهران. کان مشروع البحث من حیث الهدف عملی و من حیث التنفیذ، تجریبی. شمل المجتمع الإحصائی مراکز ما قبل المدرسه فی المنطقه الرابعه بطهران. تکونت عینه البحث من 80 شخصاً تم اختیارهم بطریقه العینه العشوائیه العنقودیه المکونه من مرحلتین وتم استبدالهم فی مجموعتین متساویتین متکونه من (40 شخصاً) لفریق التجربه و(40 شخصاً) للمجموعه الضابطه. تضمنت أدوات البحث اختبار تورانس للتفکیر الإبداعی (1988) واختبارات حل المشاکل الاجتماعیه للأطفال (2000). تم تقییم کلا المجموعتین فی مرحلتین من الاختبار القبلی والبعدی. تم إجراء الدورات التدریبیه فی 8 جلسات مده کل منها 45 دقیقه فقط للمجموعه التجریبیه. تم استخدام الاختبارات الوصفیه (المتوسط ​​والانحراف المعیاری) والتحلیل متعدد المتغیرات للتغایر باستخدامSPSS21لتحلیل البیانات ولاختبار فرضیات البحث. أظهرت النتائج أنه من خلال أسلوب حلقات الاستکشاف الفلسفی یتمّ تحسین مهارات حل المشاکل الاجتماعیه والإبداع لدی أطفال ما قبل المدرسه (P≤0/05).حسب معامل إیتا سکویر، فإنّ أثر من خلال حلقات الاستکشاف الفلسفی علی الإبداع (0.136) وعلی مهارات حل المشاکل الاجتماعیه (0.079).یقترح اعتماد معلمو ما قبل المدرسه لهذه الطریقه وذلک لتطویر قدرات حل المشاکل الاجتماعیه وتعزیز الإبداع لدی الأطفال.

هدف از پژوهش حاضر، تبیین تأثیر برنامه آموزشی "فلسفه برای کودکان و نوجوانان" (P4C) بر مهارت های حل مسئله اجتماعی در دانش آموزان است. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی انجام گردید و جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر دبیرستان های دوره دوم منطقه 6 شهر تهران را در برمی گرفت، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، 60 دانش آموز پسر از دو کلاس دبیرستان شهید مطهری، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در ابتدا هر دو گروه به پرسش نامه تجدیدنظر شده حل مسئله اجتماعی (SPSI-R) پاسخ دادند. در مرحله بعد، گروه آزمایش طی 12 جلسه آموزشی نوددقیقه ای در قالب حلقه کندوکاو، تحت آموزش به روش« فلسفه برای کودکان و نوجوانان» قرار گرفتند و به گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. پس از پایان جلسات آموزشی، مجدداً پرسش نامه حل مسئله اجتماعی (SPSI-R) روی آزمودنی های هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مشارکت در برنامه آموزشی "فلسفه برای کودکان و نوجوانان" منجر به بهبود مهارت کلی حل مسئله اجتماعی می گردد. این تأثیر به صورت معنادار در مؤلفه های حل منطقی مسئله، سبک اجتنابی و سبک بی دقتی/تکانشی به مسئله و جهت گیری منفی به مسئله و جهت گیری مثبت به مسئله قابل مشاهده شد.