گرگان (شهرستان)

راهبرد های مقابله ای مجموعه ای از واکنش های مردم است که در شرایط عدم امنیت غذایی انتخاب و اجرا می شوند. خوردن غذاهای ارزان قیمت و کمترمرجح یکی از همین راهبرد هاست که در چنین شرایطی، روی آوردن بدان در میان خانوارها عمومیت دارد. با توجه به اهمیت این راهبرد، تحقیق حاضر در پی شناسایی عوامل مؤثر بر انتخاب آن در قالب راهبردی مقابله ای از سوی خانوارهای روستایی شهرستان گرگان بود. داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه مستقیم با اشخاص مسئول آماده سازی غذای خانوار در نمونه ای به حجم 267 نفر در بهار و تابستان 1392 گردآوری و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از مدل لاجیت چندجمله ای بهره گیری شد. نتایج نشان داد که عواملی مانند درآمد سالانه، سطح تحصیلات همسر، کشاورز بودن، فاصله روستا تا بازار، شاغل بودن سرپرست خانوار، و بیماری یکی از اعضای خانوار بر انتخاب راهبرد مقابله «مصرف غذاهای کمترمرجح و ارزان قیمت مؤثرند.

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر فناوری های اطلاعات و ارتباطات (آی سی تی) بر سبک زندگی زنان روستای قرن آباد از توابع شهرستان گرگان در استان گلستان بود. جامعه آماری تحقیق، به صورت تمام شماری، کلیه زنان کاربر اینترنت در این روستا (160 نفر) را دربرمی گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و آزمون رتبه بندی فریدمن انجام پذیرفت. نتایج مطالعه نشان داد که فناوری های اطلاعات و ارتباطات ایجادشده (تلفن همراه و اینترنت) در روستای قرن آباد تأثیری معنی دار بر تغییر سبک زندگی زنان روستا دارد و از بین مؤلفه های مورد نظر برای سبک زندگی، بیشترین تأثیرپذیری به الگوی بهداشتی (رعایت بهداشت فردی، بهداشت مواد غذایی، و کنترل سلامت) و کمترین تأثیرپذیری به الگوی سکونت (تمایل به مهاجرت) بازمی گردد. همچنین، نتایج تحقیق حاکی از آن بود که استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی تأثیری بر الگوی رفتارهای مذهبی، معاشرت، سکونت و مدیریت منزل نداشته است.

با توجه به محیط متغیر فعالیت های کشاورزی، کشاورزان با انواع ریسک و عدم قطعیت مواجه می شوند که بر تصمیمات تولید، پایداری و سودآوری این فعالیت ها تأثیرگذار است. ریسک درآمدی، به عنوان برآیند دو ریسک قیمت و عملکرد، از مهم ترین ریسک های پیش روی کشاورزان است. در مطالعه حاضر، الگوی کشت بهینه محصولات زراعی با بهره گیری از روش تحلیل پوششی داده های سازگار با تنوع و بر مبنای معیار فاصله جهت دار تعیین شد. بدین منظور، از معیارهای «بازدهی سود انتظاری» و «ریسک ارزش در معرض خطر شرطی در سطوح احتمال مختلف» استفاده شد. نتایج نشان داد که در الگوی کشت بهینه، سهم محصول گندم کاهش و سهم محصولات سودآورتری نظیر برنج دانه متوسط مرغوب افزایش می یابد؛ همچنین، محصولاتی نظیر سویا و پنبه که نسبت به سایر محصولات سودآوری کمتر و ریسک بیشتری دارند، از الگوی کشت بهینه حذف می شوند. بر اساس نتایج پژوهش، برای توسعه کشت برنج در منطقه، استفاده از ابزارهایی نظیر بیمه درآمدی، پرداخت های جبرانی و صندوق تثبیت درآمد پیشنهاد می شود.