سواحل دریای خزر

موقعیت جغرافیایی ویژه و تنوع پدیده های طبیعی باعث شده تا ایران پنجمین کشور دارای جاذبه گردشگری در جهان شناخته شود. در حالی که بررسی های انجام شده براساس آمار سازمان جهانی جهانگردی، حاکی از درصد کم جذب گردشگر در ایران است. با توجه به روند رو به توسعه و سودآوری این صنعت در کشورهایی که در زمینه طبیعت گردی سرمایه گذاری کرده اند، می توان این صنعت را صنعتی همسو با محیط زیست و با بهره دهی بالا درنظر داشت. در این پژوهش آزمونی برای مشخص کردن یکی از پتانسیل های این نوع گردشگری انجام گرفته است. این پتانسیل مورد نظر، فعالیت شنا در سواحل دریای خزر واقع در استان گیلان است. برای این امر داده های ساعتی معیارهای دما، سرعت باد، رطوبت نسبی و طول مدت ساعات آفتابی و ... از سازمان هواشناسی، برای یک دوره چهار ساله از سال 2005 تا 2008 میلادی دریافت شد، دوره ای که در آن داده های سطح دریا مثل ارتفاع امواج و دما قابل دسترسی بودند. ایستگاه های انتخابی عبارتند از: آستارا، بندرانزلی و لاهیجان که داده های مربوط به آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. پس از انجام آزمون و به دست آوردن تقویم روزهای مساعد شنا، نتایج نشان داد که بهترین ماه ها برای شنا به ترتیب، آگوست، جولای، جون و سپتامبر هستند. ایستگاه آستارا بهترین مکان برای شنا در طول روزهای هفته و آخر هفته ها است. انزلی و لاهیجان، به ترتیب دومین و سومین مکان مناسب برای شنا هستند. براساس نتایج پژوهش، انرژی تابشی خورشید مهم ترین عامل در انتخاب زمان مناسب شنا در ساحل است؛ چرا که اثر مستقیمی بر شاخص های دیگر تعیین اوقات مناسب شنا، از جمله دمای محیط، دمای آب، سرعت و برودت باد و ... دارد و در واقع اثرات منفی آنها را خنثی می کند و از این طریق بر انتخاب بهترین ساعت انجام شنا و مناسب ترین ماه برای این فعالیت اثر می گذارد.

زمینه و هدف: پژوهش حاضر، با هدف سنجش درجه هم ترازی راهبرد های اصلی سازمانی مدیریت یکپارچه سواحل دریای خزر با راهبردهای منابع انسانی، ساختار و فرهنگ سازمانی انجام شده و در راستای این هدف، ابتدا نسبت به شناسایی گونه های راهبرد سازمانی، ساختار، فرهنگ و راهبرد منابع انسانی مورد استفاده در مدیریت یکپارچه سواحل دریای خزر اقدام شد و با مطالعه پیشینه مرتبط در ادبیات داخلی و خارجی، متغیرهای تشکیل دهنده و مؤثر بر هم ترازی سازمانی، مورد شناسایی قرار گرفتند. روش شناسی: به منظور گردآوری داده ها برای آزمون فرضیه های پژوهش، پرسشنامه ای حاوی 61 سؤال در پنج بخش طراحی شد. با توجه به تعداد اعضای جامعه آماری انتخاب شده، 108 پرسشنامه مدیران کل و معاونان و کارشناسان برنامه ریزی، سمن های فعال در حوزه های زیست محیطی سواحل شمال ایران و مدیران مرتبط با این حوزه در ناجا تعداد 79 پرسشنامه تکمیل شده ، جمع آوری و مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها و نتیجه گیری: اطلاعات به دست آمده و تفسیر آن ها، نشان داد که در مجموعه مدیریت یکپارچه سواحل دریای خزر و کل کشور، در ارتباط با عناصر سازمانی مورد پژوهش از نظر مدیران ارشد و کارشناسان برنامه ریزی جامعه آماری، بیانگر گونه راهبرد آینده نگر، گونه فرهنگ سازمانی انطباق پذیر، گونه ساختار سازمانی بسیار ارگانیک و گونه راهبرد منابع انسانی پیمان کارانه است.

در این پژوهش به منظور شناسایی ارزش حفاظتی سواحل دریای خزر استان مازندران و میزان تمایل به پرداخت گردشگران این سواحل با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط ( CVM ) و پرسش نامه انتخاب دوگانه تک حدی تعیین و اندازه گیری شده است و با استفاده از مدل پروبیت میزان تمایل به پرداخت اندازه گیری شد و پارامترهای این مدل برآورد گردید. داده های پژوهش با نمونه آماری 1524 گردشگر این سواحل در بهار سال 1398 جمع آوری شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد متوسط تمایل به پرداخت ماهانه گردشگران برای حفاظت این سواحل در بهار سال 1398، برابر با 14964 تومان و برای کل گردشگران حدود 230 میلیارد و 199 میلیون تومان در ماه بوده است. بر پایه نتایج مدل رگرسیونی، متغیرهای قیمت پیشنهادی، درآمد افراد و سطح تحصیلات گردشگران، مهم ترین عوامل مؤثر بر میزان تمایل به پرداخت گردشگران برای حفاظت از سواحل دریای خزر استان مازندران بوده است. این نتایج می تواند راهنمای مناسبی برای سیاست گذاران و برنامه ریزان صنعت گردشگری استان مازندران باشد.