کارشناسان تربیت بدنی

هوش عاطفی (توانایی به کارگیری احساسات و عواطف) برای تسهیل حل مسئله در کارایی اعضای گروه و جامعه پذیری نقش مهمی ایفا می کند. گسترش عواطف مثبت در داخل گروه ها، همکاری و مشارکت اعضای گروه را تسهیل کرده و تعارض را کاهش می دهد و میزان کارایی اعضای گروه را بهبود می بخشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش عاطفی با جامعه پذیری سازمانی و کار گروهی در کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش استان خراسان رضوی است. نوع پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی هم بستگی بوده و به روش میدانی اجرا گردیده است. جامعه آماری شامل کلیه کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش استان خراسان رضوی بود که تعداد 52 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین هوش عاطفی و ابعاد آن با جامعه پذیری سازمانی و کار گروهی در کارشناسان تربیت بدنی وجود دارد. هیچ گونه رابطه معناداری بین ویژگی های جمعیت شناختی با متغیر های اصلی پژوهش مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر وجود رابطه مثبت و معنادار بین هوش عاطفی و ابعاد آن با جامعه پذیری سازمانی و کار گروهی، پیشنهاد می شود که سازمان ها در استخدام کارکنان علاوه بر هوش شناختی کارکنان، به عوامل هوش عاطفی و جامعه پذیری آن ها توجه خاصی مبذول دارند.

پژوهش حاضر، به نیازسنجی تأسیس تلویزیون خصوصی ورزش در ایران و ارائه الگوی مطلوب پرداخته است. این پژوهش از نوع توصیفی و علی- مقایسه ای است و به صورت میدانی اجرا شده است. نمونه آماری پژوهش را 140 نفر از کارکنان صداوسیما و 237 نفر از کارشناسان تربیت بدنی تشکیل دادند. برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه مشخصات دیموگرافیک و یک پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد بین دیدگاه کارکنان صداوسیما و کارشناسان تربیت بدنی در زمینه تأسیس تلویزیون خصوصی ورزش اختلاف معناداری وجود ندارد. همچنین بین دیدگاه کارکنان صداوسیما و کارشناسان تربیت بدنی در زمینه تأثیرات تأسیس تلویزیون خصوصی ورزش بر انحصار تلویزیون دولتی تفاوتی معناداری مشاهده نشد، یعنی در نیاز به تأسیس تلویزیون خصوصی ورزش و تأثیرات تأسیس تلویزیون خصوصی ورزش بر انحصار تلویزیون دولتی بین دو گروه اجماع وجود دارد. تأسیس تلویزیون خصوصی ورزش برای ترویج و اعتلای ورزش کشور در سطح جامعه ضروری است.

تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده از دیدگاه کارشناسان تربیت بدنی ادارات مشهد است. جامعه آماری (144N=) از کارشناسان تمام وقت ادارات آموزش و پرورش (چهل و هفت نفر)، اداره کل ورزش و جوانان (پنجاه و دو نفر) و شهرداری (چهل و پنج نفر) بودند که با استفاده از جدول مورگان نمونه صدوهشتادنفری به صورت تصادفی انتخاب گردید. در این راستا از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش (QKM) و درجه تحقق سازمان یادگیرنده (DLOQ) و پرسشنامه بررسی دموگرافی اعضاء نمونه استفاده شده است. تحقیق حاضر از لحاظ نوع و هدف کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی و همبستگی است که جمع آوری اطلاعات به شیوه پیمایشی است. پایایی ابزار از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامه مدیریت دانش برابر (0/89=α) و پرسشنامه سازمان یادگیرنده برابر (0/97=α) به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، tمستقل، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شده است. با توجه به نتایج پژوهش بین ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده از دیدگاه کارشناسان تربیت بدنی رابطه معناداری دیده می شود (0/01>P). یافته های این تحقیق که مبنی بر وجود رابطه بین ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده است، لزوم توجه بیشتر به آموزش رؤسا و کارکنان ادارات با مفاهیم ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده، راه اندازی پایگاه دانشی کارکنان برای ثبت مهارت های آنان، برگزاری دوره های آموزشی مناسب برای یادگیری پرسنل برای دانستن ساختار مسئولیت ها و نقش های خود در جهت اداره امور، بسیار مهم به نظر می رسد و توصیه می شود که در سازمان های ورزشی کشور برای به کارگیری موارد مذکور بیش از گذشته تاکید گردد.