تعیین کننده های سیاسی

هدف از مطالعه حاضر، شناسایی و تحلیل تعیین کننده های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی فراروی کنشگری رسانه ها در بحران پاندمی کرونا، از طریق تحلیل روایت ها، تجربه ها و دیدگاه های روزنامه نگاران حاضر در میدان این بحران بوده است. برای نیل به این هدف، از روش کیفی مطالعه موردی، تکنیک مصاحبه عمقی نیمه ساختارمند و نمونه گیری هدفمند بهره گرفته شده است. در مجموع با 30 نفر از روزنامه نگاران درگیر در بحران کرونا، مصاحبه عمقی صورت گرفته و برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل، از شیوه های تحلیل مضمون و کدگذاری کلایزی استفاده شده است. براساس نتایج، تعیین کننده های سیاسی و اجتماعی- فرهنگی کنشگری رسانه های جریان اصلی در بحران کرونا، پیچیده و چندعاملی هستند. در بعد سیاسی، تعیین کننده های کلان، شامل سه مؤلفه « بی اعتمادی اجتماعی تدریجی و انباشتی به کارآمدی و توان حکمرانی در مدیریت بحران»، « انکار، عادی انگاری و کوچک نمایی بحران از سوی دولت» و« کاهش ظرفیت تصمیم گیری و فقدان پاسخ بهنگام و مؤثر دولت به بحران» بودند و در بعد اجتماعی و فرهنگی، مؤلفه هایی نظیر« تبدیل شدن رسانه های اجتماعی به محور اطلاع رسانی و اطلاع یابی از کرونا»، «انتقال مرجعیت رسانه ای بحران به رسانه های فراملی فار سی زبان» و « رواج اینفودمی و ناهنجاری های گسترده اطلاعاتی در رسانه های اجتماعی» را در برمی گرفتند.