اعتماد به علم

اعتماد به علم، به دلیل واسطه ای بودن ارتباط عموم با علم همیشه تحت تاثیر ارتباطات علم بوده است. دگرگونی های رسانه های جدید در دهه های اخیر،فضای ارتباطات علم را تا جایی دچار تغییرات بنیادی کرده است که در ادبیات پژوهش از آن با عنوان ارتباطات علم نسل دوم سخن گفته می شود. از آنجایی که این تغییر می تواند پیامدهای مهمی در اعتماد به علم برای کنشگران جامعه علمی و مردم داشته باشد شناخت ابعاد آن اهمیت می یابد. لذا این مقاله مروری روایتی به دنبال پاسخ به این سوال است که «اعتماد رسانه ای شده به علم در زیست بوم جدید ارتباطات علم چه تغییری می کند؟». بدین منظور ۱۱۸ منبع از پایگاه های معتبربین المللی مورد بررسی اولیه قرارگرفت که پس از حذف ۷۸ مقاله به دلیل نامرتبط بودن چکیده و متن به سوال پژوهش، ۴۰ منبع مرتبط برای بررسی نهایی در نظر گرفته شد. یافته های این پژوهش از مرور روندهای نظری و تجربی این حوزه نشان می دهد «میانجی گری جدید ارتباطات علم در اعتماد عموم به علم» تحت تاثیر«هم زیستی ارتباطات علم نسل اول و دوم و پیوستاری از مدل های غالب ارتباطات علم» قرار دارد که در مدل مفهومی ارائّه شده نشان داده شده است. این تغییرات همچنین منجر به چالش های جدیدی مشتمل بر«فروپاشی زمینه، افزایش اخبارجعلی و انکار علم، فشار قطبی شدن، فیلترهای مشارکتی،سوگیری تایید واتاق های پژواک» دراعتماد عموم به علم شده است.