الگوی درآمدزایی

رسانه های خدمات عمومی حتی اگر دیگر همچون گذشته، تنها رسانه مسلط در قلمروی خود نباشند همچنان از اهمیت ویژه ای برخوردارند. به ویژه آن که آنها بسیاری از مصادیق منافع اجتماعی را بدون توجه به سودآوری اقتصادی و در سایه عدم توجه رسانه های تجاری، دنبال کرده و اِعمال سیاست گذاری های کلان یک کشور در سطح جامعه را تسهیل می کنند. با این وجود، وابستگی آنها به الگوهای درآمدی سنتی به بروز نارسایی هایی انجامید و بدین ترتیب با گذشت زمان، الگوی درآمدزایی رسانه های خدمات عمومی جهان نیز تغییراتی را در پیش گرفته و پیشرفته تر شد. این در حالی است که رقبای تجاری آنها همواره و از آغاز فعالیت خود، با توجه به محدودیت منابع مالی و رقابت زیاد، برخورداری از یک الگوی درآمدی کارآمد را همچون امری حیاتی در دستور کار قرار داده اند. صداوسیما به عنوان تنها رسانه خدمات عمومی ایران همچون دیگر رسانه های متناظر خود در جهان، گریزی از بهره گیری از الگوهای نوین درآمدزایی ندارد و بایستی همگام با تحولات پرشتاب فناوری و ظهور رسانه های رقیب، الگوی درآمدزایی ویژه خود را دنبال کند. بررسی الگوهای درآمدزایی به کار رفته در رسانه های عمده خدمات عمومی جهان می تواند با مرور تجارب و تمهیدات اتخاذ شده از سوی آنها در این زمینه، ایده هایی را جهت رفع خلاء های موجود، پیش روی این رسانه قرار دهد. این پژوهش به همین منظور و با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با به کارگیری روش اسنادی و کتابخانه ای، الگوی درآمدزایی سه رسانه خدمات عمومی شناخته شده جهان یعنی  سی بی سی [1] کانادا، آ.اِر.د[2] آلمان و ان اچ کِی[3] ژاپن را استخراج کرده و به بررسی تطبیقی ویژگی های این سه رسانه در این زمینه می پردازد؛ این پژوهش ضمن نشان دادن ضرورت تطبیق الگوی درآمدزایی رسانه های خدمات عمومی با واقعیات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه نشان می دهد که رسانه های خدمات عمومی بررسی شده با وجود الگوهای درآمدزایی متفاوت، همگی در راستای حداقل سازی تبلیغات حرکت می کنند.