برنامه ریزی گردشگری

امروزه گردشگری از حقوق مسلم شهروندی به شمار می رود. بااین حال، گروه هایی در جامعه نمی توانند از این حق مسلم به سادگی بهره ببرند. سالمندان، افراد ناتوان جسمی و حرکتی، افراد با آسیب ها و ضعف های بینایی یا اختلالات ذهنی از جمله این گروه ها هستند که در بهره مندی از خدمات فعلی گردشگری و سفر با مشکلات بی شماری مواجه اند. در پژوهش پیش رو، موانع گردشگری برای نابینایان بررسی شده اند. واکاوی نیاز ها و موانع گردشگری و سفر برای این گروه جمعیتی از راه مصاحبه نیمه ساختار یافته با ایشان یکی از روش های متقن برای نیاز سنجی و برنامه ریزی متناسب با نیاز های ویژه این گروه است. ازاین رو، درباره موانع سفر با نوزده نفر از نابینایان کشور مصاحبه نیمه ساختار یافته صورت گرفت. داده ها با روش تحلیل تماتیک و به وسیله نرم افزار تحلیل داده های کیفی اطلس تی آی تحلیل شده است. بنابر یافته های پژوهش، موانع گردشگری نابینایان را می شود در قالب موانع فرهنگی، مالی و اقتصادی، فردی و فیزیکی دسته بندی کرد. همچنین، برای برون رفت از این موانع و تحقق گردشگری در دسترس، لازم است حوزه های فردی، اجتماعی، فیزیکی، فرهنگی و زیرساختی در قالب برنامه ای منسجم مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران قرار گیرد.

امروزه گردشگری به عنوان یکی از پیشروترین فعالیت در حال رشد در اقتصاد سرزمین ها محسوب می شود. در میان اشکال مختلف گردشگری، یکی از جذاب ترین و شاید جدیدترین نوع آن، گردشگری روستایی است. متخصصان امر توسعه، گردشگری روستایی را به عنوان عنصری اساسی و یکی از راه های نجات روستاها از فقر، مهاجرت، مشکلات اقتصادی - اجتماعی، ایجاد رفاه و حفظ ویژگی های فرهنگ سنتی روستاها می دانند. هدف این پژوهش، امکان سنجی توسعه گردشگری در نواحی روستایی بخش تخت سلیمان شهرستان تکاب بوده و روش تحقیق، توصیفی - تحلیلی است. داده های تحقیق از طریق پرسش نامه و مستندات آماری و نقش ه ای حاصل شده است. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق گردشگران بخش تخت سلیمان می باشند که از مصاحبه و پرسش از مسئولان منطقه، تعداد گردشگران در سال 1390، برابر با 91622 نفر برآورد شده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و براساس روش نمونه گیری کوکران، تعداد 382 نفر به عنوان نمونه انتخاب و پرسش نامه مربوطه را تکمیل نمودند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین تنوع جاذبه های گردشگری در بخش تخت سلیمان، نحوه برخورد مردم محلی در ارتباط با گردشگران، رابطه معناداری وجود دارد، اما بین امکانات موجود اقامتی، پذیرایی و ورزشی در بخش تخت سلیمان، رابطه معناداری وجود ندارد. با برنامه ریزی علمی و منطبق با توان های محیطی این روستاها، سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی، معرفی هر چه بیشتر جاذبه های روستاهای منطقه در سطح محلی و ملی و بین المللی، استفاده از موقعیت این روستاها در نزدیکی به مجموعه آثار باستانی تخت سلیمان، بهبود تسهیلات و امکانات زیر بنایی، اقامتگاهی و پذیرایی، می توان انتظار تحول در وضعیت این روستاها را از طریق رضایت و جذب بیشتر گردشگران فراهم آورد.

یکی از موضوعات تأثیرگذار بر موفقیت یا ناکامی برنامه های توسعه گردشگری، نوع عقلانیت حاکم بر نظام برنامه ریزی کشور در هر دوره زمانی و نظریه برنامه ریزی متناظر با آن می باشد. این مقاله باهدف واکاوی عقلانیت در برنامه ریزی به عنوان یک چارچوب شناخت شناسانه در سند راهبردی توسعه گردشگری کشور تدوین گردید. چارچوب مفهومی عقلانیت در این تحقیق، مبتنی بر مدل عقلانیت از دیدگاه الکساندر (2000) و رویکردهای جدید برنامه ریزی گردشگری است. پارادایم فلسفی این تحقیق مبتنی بر معرفت شناسی تفسیری و روش شناسی آن بر پایه پژوهش های کیفی هست. برای گردآوری و تحلیل داده ها در این تحقیق از مطالعات آرشیوی و روش تحلیل مضمون استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش برای تحلیل مضمون مشتمل بر متون کیفی سند راهبردی توسعه گردشگری کشور می باشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد عقلانیت هماهنگ ساز برای اولین بار در سند راهبردی توسعه گردشگری ایران (مصوب 1399) موردتوجه قرارگرفته است. در این تحقیق مؤلفه های عقلانیت شناسایی شد و سهم هر یک از انواع عقلانیت با تحلیل 85 مضمون و ترسیم شبکه مضامین در سند راهبردی مشخص گردید.

امروزه گردشگری یکی از حقوق مسلم شهروندی به شمار می رود. اشاعه این گفتمان به تلاش های گسترده برنامه ریزان، سیاست گذاران و مجریان حوزه گردشگری و رفاه اجتماعی به منظور بهره مندی آحاد جامعه از این حق منجر شده است. به رغم این تلاش ها، همچنان شاهد موانع و مسائل شایان توجهی پیش روی گروه های خاصی از جامعه هستیم. سالمندان ازجمله گروه های جمعیتی هستند که به رغم نیاز برای کسب تجربه مطلوب از سفر، با چالش ها و موانعی جدی مواجه اند. با هدف رفع این موانع و تحقق تام گردشگری دردسترس لازم است گام هایی دقیق در قالب سیاست گذاری برداشته شود. بدیهی است سیاست گذاری صحیح برای رفع موانع، در گرو شناسایی دقیق آن هاست؛ بدین منظور در پژوهش پیش رو تلاش شده است با اتکا به روش کیفی و ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته به واکاوی و تحلیل موانع گردشگری سالمندان (گردشگری نقره ای) پرداخته شود. در پژوهش حاضر، داده ها به روش تماتیک تحلیل شده و نرم افزار استفاده شده برای تحلیل اطلس تی آی است. بنابر یافته های پژوهش، موانع گردشگری سالمندان در قالب مقوله های فردی، اقتصادی، مدیریتی و ساختاری سامان دهی می شوند.