منابع انسانی بین المللی

مقدمه: به کارگیری منابع انسانی بین المللی مطلوب می تواند نقش عمده ای در موفقیت ورزش کشور داشته باشد، بنابراین هدف پژوهش حاضر مدلسازی عوامل مؤثر بر به کارگیری منابع انسانی بین المللی در ورزش ایران بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع تفسیری، بنیادین، کمی و پیمایشی بود. جامعه آماری نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مدیران ارشد دولتی و خصوصی ورزش کشور، رؤسای فدراسیون ها و باشگاه های ورزشی، مدیران ارشد باشگاه های ورزشی اسپانیا و ورزشکاران نخبه بین المللی بودند که بر اساس نرم افزار جی پاور، 180 نفر به روش ملاک مدار انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن در پژوهش حاضر به تأیید رسید. داده های گردآوری شده در نرم افزار spss23 توصیف و در نرم افزار smartpls3.1.1 با استفاده از آزمون مدلسازی معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد مدل پژوهش از برازش مناسب برخوردار است و عوامل تخصصی (027/0=P؛ 211/2=t)، تعاملی (006/0=P ،762/2=t)، مالی (006/0=P ،045/2=t)، سالم سازی (009/0=P ،165/2=t)، عوامل فرهنگی (001/0=P ،276/7=t)، عوامل جغرافیایی (001/0=P ،208/15=t) و دانشی (001/0=P ،078/10=t) تأثیر مثبت و معنادار و مسائل مدیریتی (004/0=P ،878/2=t)، مشکلات اقتصادی (003/0=P ،739/2=t)، و مسائل اعتقادی-فرهنگی (034/0=P ،128/2=t) تأثیر منفی و معناداری بر به کارگیری منابع انسانی بین المللی در ورزش ایران دارند. نتیجه گیری: در به کارگیری منابع انسانی بین المللی باید علاوه بر توجه به نیازهای تخصصی، تعاملی و سالم سازی بسترهای موجود و همچنین بهره برداری از پتانسیل های فرهنگی و جغرافیایی، باید به رفع مسائل مدیریتی، اقتصادی و اعتقادی-فرهنگی نیز اقدام کرد.