پایداری تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی در رابطه میان باورهای هوشی با پایداری تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از میان آن ها تعداد 360 نفر (257 زنو 103 مرد) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به مقیاس های پایداری تحصیلی کلارک و ملکی (2019)، نظریه های ضمنی هوش عبدالفتاح و ییتس (2006) و انگیزش تحصیلی لپر (2005) پاسخ دادند. نتایج نشان داد رابطه باور هوشی افزایشی با انگیزش تحصیلی درونی و پایداری تحصیلی معنادار است اما بین باور هوشی ذاتی با انگیزش تحصیلی درونی و پایداری تحصیلی رابطه ی معناداری مشاهده نشد. همچنین، رابطه انگیزش تحصیلی درونی با پایداری تحصیلی مستقیم و معنادار است اما بین انگیزش تحصیلی بیرونی با پایداری تحصیلی رابطه معنادار مشاهده نشد. به علاوه، نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل پژوهش از برازش خوبی برخورداراست و مؤلفه ی باور هوشی افزایشی می تواند پایداری تحصیلی را به طور مستقیم و معناداری پیش بینی نماید و انگیزش تحصیلی درونی دارای نقش واسطه ای در رابطه میان باور هوشی افزایشی با پایداری تحصیلی است. بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که تقویت باور هوشی افزایشی دانشجویان میتواند موجبات افزایش انگیزش تحصیلی درونی آنها را فراهم آورد و از این طریق منجر به افزایش پایداری تحصیلی آن ها گردد.

این پژوهش به منظور ساخت و اعتباریابی مقیاس پایداری تحصیلی، بر اساس مدل پیشنهادی ماهونی و همکاران (2014) اجرا شد. بدین منظور در سال 1394، 300 نفر و در سال 1395، 470 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر شیراز با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس 24 گویه ای پایداری تحصیلی را تکمیل کردند. 52 نفر از دانش آموزان نیز پرسشنامه ها ی اهمال کاری، تاب آوری تحصیلی و مقیاس پایداری تحصیلی را با فاصله زمانی یک هفته از اجرای دوم، تکمیل کردند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی داده های سال 1394، نشان دهنده وجود سه عامل بالندگی (10 گویه)، تلاش (8 گویه) و شکست ناپذیری (6 گویه) بود. نتایج تحلیل عاملی تأییدی داده های سال 1395، الگوی به دست آمده از تحلیل عاملی اکتشافی را تأیید کرد. همچنین نتایج بررسی بر اساس نظریه سؤال-پاسخ، نشان دهنده آن بود که اغلب گویه ها دارای پارامتر تمیز بالایی هستند. پایداری تحصیلی با اهمال کاری، رابطه منفی و با تاب آوری تحصیلی، رابطه مثبت معنی دار داشت. ضرایب آلفای کرونباخ و بازآزمایی مقیاس به ترتیب 0/91 و 0/83 به دست آمد. نتایج درمجموع نشان داد که مقیاس پایداری تحصیلی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و پژوهشگران تعلیم و تربیت می توانند از آن استفاده کنند.