زنان نقاش معاصر

هدف از این پژوهش شناخت مؤلفه های نقاشی زنان در دهه های 1370 و 1380 است. بی شک، گشایش فضای هنری برای فعالیت ِ زنان و افزایش شمار زنان نقاش میدانی برای شناسایی این فضا فراهم می آوَرد. در این پژوهش، از نظریه جیمز پل جی و روش تحلیل متن او استفاده شد. جامعه آماری شامل دَه زن نقاش معاصر است: پنج هنرمند از فعالان دهه 1370 و پنج هنرمند از دهه 1380. از هر هنرمند دَه اثر، بر اساس روش تحلیل متن، برگزیده و تحلیل شد. بر اساس داده ها و نتایج این پژوهش، آثارِ این نقاشان معاصر ایرانی تقریباً دارای مؤلفه های مشترکی است؛ این مؤلفه ها از تجربیات همسان زنان هنرمند در جامعه ایرانی سرچشمه می گیرد.