سطوح خرد و کلان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شاخص های سطوح خرد و کلان بر مشارکت ورزشی می باشد. این ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع مطالعات کﺎرﺑﺮدی بوده و ﺑﻪ روش ﻣیﺪاﻧی انجام شده است. جامعه آماری اول آن را کلیه سالن های ورزشی چند منظوره، استخرها و زمین های چمن متعلق به اداره ورزش و جوانان شهر اهواز و سایر ادارات دولتی به ﺗﻌﺪاد 99 ﻣﻮرد تشکیل داد و جامعه آماری دوم نیز شامل تمامی افرادی که از این اماکن ورزشی استفاده می کردند به تعداد 66135 نفر تشکیل دادند. نمونه آماری دو جامعه با بهره گیری از جدول مورگان به ترتیب برابر با 86 مکان ورزشی و 384 نفر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی مدل رگرسیونی با ضرایب تصادفی و مدل تحلیل واریانس یک طرفه با اثرات تصادفی در نرم افزار اچ ال ام شش استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که در سطح خرد مربوط به زیرساخت های ورزشی، مؤلفه های اطلاع رسانی و سرویس دهی، بهداشت و نگه داری، طراحی پارکینگ، زیبایی شناختی، ایمنی، نظارت و کنترل، هم جواری و مکان یابی و دسترسی به مجموعه های ورزشی بر مشارکت ورزشی افراد اثرگذار می باشد. در شاخص های فردی نیز در سطح خرد به ترتیب درآمد افراد و سطح تحصیلات، و در سطح کلان، استخرها و سالن های چند منظوره ورزشی مهم ترین متغیرها برای مشارکت ورزشی می باشند. به طور کلی و با توجه به یافته های پژوهش مشخص می شود که در سطح کلان با افزایش زیرساخت های ورزشی و در سطح خرد با بهبود سطح تحصیلات و درآمد افراد، مشارکت ورزشی آن ها نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

امروزه کاربرد مدل سازی عامل محور به منظور تجزیه و تحلیل مسائل جمعیتی مورد توجه جمعیت شناسان قرار گرفته  و جایگاه جمعیت شناسی در شناخت عمیقتر روندهای جمعیتی را ارتقاء بخشیده است . هدف از مقاله حاضر، بررسی سیر تکاملی جمعیت شناسی از ابتدا تا پیدایش و استفاده از مدل سازی عامل محور در مطالعات جمعیتی است. با مرور ادبیات موضوع، عدم توانایی پارادایم های جمعیتی در برقراری ارتباط بین سطوح خرد و کلان به عنوان یک محدودیت در تحلیل مسائل پیچیده جمعیتی روشن می شود. امروزه با توجه به توسعه ریاضیات و تولید نرم افزارها و پردازنده های قوی، مدل سازی عامل محور در بین جمعیت شناسان اهمیت ویژه ای دارد. سیاست گذاری مبتنی بر مدل سازی عامل محور به عنوان یک راهکار کارآمد با قابلیت تحلیل روابط بین سطح خرد و سطح کلان، احتمال تحقق اهداف دنبال شده به وسیله سیاست گذاریهای کلان را افزایش می دهد. این مقاله، با مرور سیر تکاملی پارادایم های مختلف و بیان ضرورت بهره گیری از رویکرد مدل سازی عامل محور در فرآیند تحلیل مسائل جمعیت شناسی، جایگاه مدل سازی عامل محور به همراه نقاط قوت وضعف آن در مقایسه با سایر پارادایم ها را بررسی و معرفی می کند. در پایان پیشنهاداتی برای استفاده از مدل سازی عامل محور در تحلیل مسائل جمعیتی ایران ارائه می شود.