رفتارهای سبز

توسعه رفتارهای سبز به معنای درک جایگاه نیروی انسانی در حوزه تحقق سازمان ها و برندهای سبز است. در این میان توسعه رفتارهای سبز به بسترهایی نیاز دارد که شناخت آن همواره از دغدغه های مدیران بوده است. هدف اصلی این تحقیق نیز طراحی و تبیین مدل پیشایندها و پیامدهای مدیریت منابع انسانی سبز با رویکرد توسعه پایدار بوده است. روش تحقیق این پژوهش از نظر هدف توسعه ای – کاربردی بوده است و در زمره تحقیق های کیفی دسته بندی می شود. جامعه آماری این تحقیق خبره های حوزه منابع انسانی در بخش های آب، آبفا و برق وزارت نیرو بوده است. با استفاده از رویکرد قضاوتی، گلوله برفی و همچنین کفایت نظری تعداد 20 خبره در این پژوهش مشارکت داشته بودند. برای تجزیه وتحلیل مصاحبه ها از رویکرد داده بنیاد نظام مند استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که در مدل طراحی شده شرایط علی مسؤولیت اجتماعی شرکت ها و در بحث پدیده اصلی مدیریت منابع انسانی سبز شناسایی و در زمینه بستر حاکم فرهنگ سبز نیروی انسانی به عنوان مقوله شناسایی شده بود. همچنین در زمینه عوامل مداخله گر، ویژگی های فردی شناخته شده اند. در بخش راهبردها حمایت سبز و ابتکارات سبز مدنظر بوده اند. همچنین درنهایت در بخش پیامد عملکرد کارا سبز مقوله کلان شناسایی شده بودند.  

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای سبز با نقش واسطه ای زیست محیطی به انجام رسید. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی است. از نظر روش پژوهش، از روش پیمایشی استفاده شد. در بخش نظری به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز با توجه به موضوع پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شد. داده های میدانی پژوهش از طریق توزیع پرسش نامه بین فعالان صنعت کفش و چرم جمع آوری شد که با استفاده از جدول مورگان 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از پرسشنامه، از روشهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای طرفدار محیط زیست مرتبط با وظایف تاثیرگذار است. مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای فعالانه طرفدار محیط زیست تاثیرگذار است. آگاهی زیست محیطی در تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای طرفدار محیط زیست مرتبط با وظایف نقش واسطه ای دارد. آگاهی زیست محیطی در تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای فعال طرفدار محیط زیست نقش واسطه ای دارد.

هدف این مقاله بررسی نقش تعدیل کنندگی رهبری خدمتگزار بر رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و رفتارهای سبز می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی است. از نظر روش پژوهش، از روش پیمایشی استفاده شد. در بخش نظری به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز با توجه به موضوع پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شد. داده های میدانی پژوهش از طریق توزیع پرسش نامه بین فعالان صنعت کفش و چرم جمع آوری شد که با استفاده از جدول مورگان 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از پرسش-نامه، از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد رهبری خدمتگزار تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز را بر رفتارهای طرفدار محیط زیست مرتبط با وظایف تعدیل نمی کند همچنین رهبری خدمتگزار تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز را بر رفتارهای فعال حامی محیط زیست تعدیل می کند.

این مطالعه به بررسی رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز با رفتارهای سبز با توجه به نقش میانجی آگاهی محیطی و نقش تعدیلی رهبری خدمتگزار پرداخته است. روش تحقیق این مطالعه تحلیلی – توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان شهرداری های استان گلستان می باشد، با توجه به اطلاعات به دست آمده تعداد 440 نفر در 34 شهرداری استان گلستان مشغول فعالیت هستند، نمونه آماری بر مبنای جدول کرچسی و مورگان برابر 205 نفر در نظر گرفته شده است که پرسشنامه ها به صورت طبقه ای ساده توزیع می شود. در این پرسشنامه هر طبقه به عنوان یک شهرداری در نظر گرفته شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه میباشد. مدل مطالعه با رویکرد معادلات ساختاری طرح ریزی و با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس مدلسازی شد، نتایج تحقیق نشان داده است که مدیریت منابع انسانی سبز با آگاهی محیطی، رفتار و عملکرد طرفداران محیط زیست رابطه معنی داری دارد،آگاهی محیطی با رفتار و عملکرد طرفداران محیط زیست رابطه معنی داری دارد و رهبری خدمتگزار رابطه مدیریت منابع انسانی سبز بر آگاهی محیطی را تعدیل می کند، اما رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز با رفتار و عملکرد طرفداران محیط زیست را تعدیل نمی کند.