مدیریت ریسک های منابع انسانی

مدیریت کردن ریسک های منابع انسانی به عنوان یک رویکرد قابل بحث برای رشد مداوم شرکت های تأمین سرمایه مطرح شده است. ازاین رو شرکت ها باید بتوانند با شناسایی و ارزیابی ریسک های موجود، آنها را به گونه ای مناسب مدیریت نمایند. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدلی برای مدیریت ریسک های منابع انسانی در شرکت های تأمین سرمایه با رویکردی جهت ارتقای عملکرد سازمان اجرا شده است. روش تحقیق به صورت کیفی و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد است. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختاریافته استفاده شد و تجزیه وتحلیل اطلاعات به روش استراوس و کوربین انجام گرفت. نمونه گیری به روش هدفمند انجام شد. مطابق با الگوی نظام مند نظری ه داده بنی اد، خبرگان و مدیران باسابقه در شرکت های تأمین سرمایه برای جامع ه آماری انتخاب شدند. نتایج تحلیل داده های به دست آمده از مصاحبه ها طی فرایند کدگذاری باز، محوری و انتخابی، به ایجاد مدل مدیریت ریسک منابع انسانی بر مبنای نظریه پردازی داده بنیاد منجر شد. درنهایت، الگویی برای مدیریت ریسک های منابع انسانی در شرکت های تأمین سرمایه شناس ایی ش د. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که برای موفقیت مدیریت ریسک های منابع انسانی در شرکت های تأمین سرمایه، مدیران بایستی به کلیه مقوله ها و زیرمقوله های شناسایی شده در این پژوهش به دقت توجه کنند و در خصوص هر یک از آنها اطلاعات لازم و کافی داشته باشند. بعلاوه این پژوهش لزوم توجه به مدیریت ریسک های منابع انسانی ب رای توسعه شرکت های تأمین سرمایه را نشان می دهد.

زمینه و هدف: امروزه بهبود فرآیند مدیریت ریسک های مؤثر منابع انسانی، شناسایی و ارزیابی ریسک ها، پیشگیری از وقوع آن ها و برنامه ریزی برای مدیریت راهبردی منابع انسانی نیز بسیار حائز اهمیت است. لذا هدف از پژوهش حاضر، تجزیه وتحلیل اثر مدیریت راهبردی منابع انسانی بر مدیریت ریسک های مؤثر منابع انسانی با نقش میانجی تاب آوری کارکنان می باشد. روش بررسی: تحقیق کنونی ازنظر هدف، پژوهشی کاربردی و از حیث گردآوری داده ها و اطلاعات پژوهشی توصیفی-پیمایشی است. جامعه ی آماری این تحقیق کلیه ی کارکنان شرکت رجا به تعداد 706 نفر بوده و حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران 249 نفر از کارکنان تعیین شده است. روش جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه و روش تجزیه وتحلیل داده ها از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری بود. یافته ها: نتایج نشان داد که مدیریت راهبردی منابع انسانی به ترتیب بر مدیریت ریسک های مؤثر منابع انسانی و تاب آوری کارکنان با ضریب t به مقادیر 2/56 و 9/15، و ضرایب استاندارد به مقادیر0/62 و 0/86 تأثیر معناداری دارد. تاب آوری کارکنان بر مدیریت ریسک های مؤثر منابع انسانی با ضریب t به مقدار 4/52، و ضریب استاندارد به مقدار0/77 تأثیر معناداری دارد. مدیریت راهبردی منابع انسانی بر مدیریت ریسک های مؤثر منابع انسانی با نقش میانجی تاب آوری کارکنان با ضریب t به مقدار 12/3 تأثیر معناداری دارد. بحث و نتیجه گیری: تاب آوری کارکنان از طریق سطوح تاب آوری برنامه ریزی شده و انطباقی با رویکردهای ایجاد افزایش اعتمادبه نفس، انعطاف پذیری و انطباق پذیری در سازمان به مدیریت راهبردی منابع انسانی بر مدیریت ریسک های مؤثر منابع انسانی با کاهش پیامد های نارضایتی شغلی به افزایش عملکرد سازمان کمک می نماید