فراهیجان مثبت

این پژوهش با هدف بررسی نقش فراهیجان مثبت و ماکیاول گرایی در پیش بینی پریشانی رابطه زناشویی در افراد متأهل شهر رشت انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه متأهلین شهر رشت در تابستان 1398 تشکیل دادند که تعداد 200 نفر از آن ها به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. جهت جمع آوری داده ها از سنجه خودگزارش دهی وضعیت زناشویی تاکسون ویزمن و همکاران (MTSRM) (2009)، مقیاس فراهیجان میتمنسگرابر و همکاران (MES) (2009) و فرم کوتاه مقیاس سه صفت تاریک شخصیت جانسون و وبستر (SDTPM) (2010) استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به وسیله نرم افزار23spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که فراهیجان مثبت با پریشانی رابطه زناشویی، رابطه منفی و ماکیاول گرایی با پریشانی رابطه زناشویی رابطه مثبت و معنی دار دارد (01/0>P). همچنین مجموع فراهیجان مثبت و ماکیاول گرایی 8/60 درصد واریانس پریشانی رابطه زناشویی را تبیین می کنند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که عدم آگاهی زوجین نسبت به ویژگی های شخصیتی و هیجانی خود می توانند عامل خطری برای پریشانی زناشویی باشد، بنابراین با برگزاری کارگاه های آموزشی برای زوجین می توان از شدت پریشانی زناشویی کاست.

زمینه و هدف: سرطان یکی از مسائل مهم بهداشتی درمانی جهان و کشور ما به ویژه در میان مردان محسوب می شود و معمولاً با ناراحتی های چشمگیر بالینی و روان شناختی در استفاده مطلوب از راهبردهای مقابله ای همراه است از این رو؛ پژوهش حاضر با هدف تحلیل مدل ساختاری سلامت معنوی بر اساس اضطراب سلامت، فراهیجان مثبت، خودکارآمدی درد با میانجی گری منبع کنترل سلامت درونی در مردان مبتلا به سرطان انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آمار، متشکل از مردان ۴۵ تا ۶۵ سال مبتلا به سرطان های دستگاه گوارش ساکن در استان گلستان در سال ۱۴۰۰ بود. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی مورگان، ۲۳۰ نفر برآورد شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد. ابزار تحقیق به صورت پرسشنامه های پژوهش شامل اضطراب سلامت سالکوسکیس و واروویک (۲۰۰۲)، فراشناخت و فراهیجان بیرو مونته آ (۲۰۱۰)، خودکارامدی درد نیکولاس (۱۹۸۰)، سلامت معنوی دلمن و فری (۲۰۰۴)، منبع کنترل سلامت والستون و همکاران (۱۹۷۸)، بودند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها، از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری در محیط نرم افزار LISREL۸.۷۱ استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که اضطراب سلامت به صورت منفی و فراهیجان مثبت و خودکارامدی به صورت مثبت و معنادار بر سلامت معنوی اثر دارند (۰۰۱/۰ >P). منبع کنترل سلامت درونی اثر خودکارآمدی درد را بر سلامت معنوی به صورت مثبت و معناداری میانجی گری کرد (۰۱/۰ >P). منبع کنترل سلامت درونی بر اضطراب سلامت به صورت منفی و بر فراهیجان مثبت و خودکارآمدی درد به صورت مثبت و معناداری اثر دارد (۰۰۵/۰>P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر از این فرض حمایت می کند که اضطراب سلامت، فراهیجان مثبت، خودکارآمدی درد، با سلامت معنوی رابطه داشته و از طریق میانجی گری منبع کنترل سلامت می توانند سلامت معنوی را تحت تأثیر قرار دهند.

هدف: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر فراهیجان مثبت، صمیمیت زناشویی و توانمندی های شخصیت زنان سالمند انجام شد. روش پژوهش: روش این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان سالمند مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر بابل در سال 1400 بودند. حجم نمونه پژوهش شامل 30 زن سالمند (بالای 60 سال) بودند که با روش نمونه گیری دردسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله زوج درمانی را 12 جلسه 90 دقیقه ای هفتگی دریافت نمود. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه فراهیجان مثبت میتمانسگروبر، بک، هافر و شوبلر (2009)، صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر (1993) و توانمندی های شخصیت پیترسون و سیلگمن (2004) بود. داده ها با تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار spss نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که در پس آزمون بین گروه های آزمایش و کنترل از نظر فراهیجان مثبت، صمیمیت زناشویی و توانمندی های شخصیت تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>p). به عبارت دیگر، مداخله زوج درمانی هیجان مدار باعث بهبود میزان فراهیجان مثبت، صمیمیت زناشویی و توانمندی های شخصیت زنان سالمند شد (001/0>p). نتیجه گیری: منطبق با یافته های پژوهش حاضر می توان مداخله زوج درمانی هیجان مدار را به عنوان یک روش کارا جهت افزایش فراهیجان مثبت، صمیمیت زناشویی و توانمندی های شخصیت زنان سالمند پیشنهاد داد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر باورهای فراشناختی بر سلامت اجتماعی معلمان تربیت بدنی با نقش میانجی سازگاری شغلی بود. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع پیمایشی است. از نظر ارتباط بین متغیرها از نوع همبستگی و به لحاظ زمانی مقطعی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه معلمان تربیت بدنی استان سمنان (250 نفر) در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 204 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق 3 پرسشنامه استاندارد سازگاری شغلی استراسر و همکاران (2021)، فراشناخت و فراهیجان مثبت بیر (2011) و سلامت اجتماعی کییز و شاپیرو (2004) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط صاحب نظران تأیید شد و پایایی نیز با استفاده از شاخص های آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تأیید قرار گرفته شد. در مجموع 204 پاسخ دهنده به صورت بی نقص به پرسشنامه ها پاسخ دادند. از مدلسازی معادلات ساختاری شامل تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که باورهای فراشناختی تأثیر مثبت و معناداری بر سازگاری شغلی و سلامت اجتماعی دارد. همچنین سازگاری شغلی بر سلامت اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری داشته و نقش میانجی سازگاری شغلی در ارتباط بین باورهای فراشناختی و سلامت اجتماعی تأیید گردید. با توجه به نتایج می توان اظهار کرد که توجه به باورهای فراشناختی معلمان تربیت بدنی در محیط کار می تواند بستری مناسب برای افزایش سازگاری شغلی و سلامت اجتماعی مهیا سازد.