تکنیک ماباک

یکی از مشکلات اساسی در فرایند بازآفرینی بافت های فرسوده و نا کارآمد شهرهای امروز، عدم توجه به اعمال مفهوم مولفه های اجتماعی بعنوان یکی از پتانسیل های محله است. اهمیت مولفه های اجتماعی در فرآیند بازآفرینی از آن جهت محسوس است که مداخله در بافت های فرسوده در بیشتر موارد در ظرف مکانی محله انجام می شود، اما این عنصر معمولاً مغفول باقی می ماند. نظر به اهمیت موضوع، این پژوهش به تحلیل عملکرد بافت های فرسوده و نا کارآمد شهری بر اساس پنج مولفه انتخابی پژوهش (حس تعلق اجتماعی، انسجام اجتماعی، همیاری اجتماعی، امنیت اجتماعی و اعتماد اجتماعی ) و 36 متغیر در سه محله (عامری، خزعلیه و حصیرآباد) در منطقه هفت کلانشهر اهواز پرداخته است. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق، پیمایشی با تاکید بر پرسشنامه می باشد. جامعه آماری شهروندان ساکن سه محله مورد مطالعه و روش محاسبه حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و شامل 379 نفر بوده است. به منظور بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و جهت بررسی وضعیت متغیرهای پژوهش از آزمون علامت ، استفاده شده است. همچنین وزن دهی متغیرها توسط مدل آنتروپی شانون و رتبه بندی محلات با استفاده از تکنیک ماباک انجام شده است. یافته های پژوهش حاصل از نتایج آزمون علامت نشان می دهد: محله عامری با میانگین ضریب تاثیر 16/3 در مجموع پنج مولفه ی انتخابی پژوهش به نسبت دو محله ی دیگر بیشتر بوده است. همچنین نتایج حاصل از رتبه بندی مولفه های اجتماعی انتخاب شده پژوهش در محلات سه گانه با استفاده از تکنیک ماباک، نشان می دهد محله عامری با مقدار Si (مقدار تاثیرگذاری مولفه و شاخص ها) 26/0 در رتبه اول و به ترتیب محله خزعلیه 079/0 و محله حصیرآباد با 164/0- در رتبه های دوم و سوم قرار گرفته اند.

یکی از مشکلات اساسی در محله های کم برخوردار شهرهای امروزی، توجه نداشتن به مفهوم سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از ظرفیت های مهم در آن ها است؛ زیرا در بیشتر شهرهای بزرگ، نظام ارتباطات و تعاملات سنتی به شدت دگرگون شده است. هدف از این پژوهش، ارزیابی مطلوبیت سرمایه اجتماعی در محله های کم برخوردار شهری بر اساس پنج شاخص انتخابی پژوهش (حس تعلق اجتماعی، انسجام اجتماعی، همیاری اجتماعی، امنیت اجتماعی و اعتماداجتماعی) و (۳۶) متغیر در چهار محله (آل طاهر، سیاحی، عامری و ملاشیه) کلان شهر اهواز است. نوع پژوهش کاربردی و بر اساس روش پیمایشی با تأکید بر پرسش نامه است. جامعه آماری آن شهروندان ساکن چهار محله موردمطالعه هستند و با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه شامل (۳۸۰) نفر است. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و برای بررسی وضعیت متغیرهای پژوهش از آزمون علامت، استفاده شده، همچنین متغیرها توسط مدل آنتروپی شانون وزن دهی و محله ها با استفاده از تکنیک ماباک رتبه بندی شده است. نتایج کلی آزمون علامت نشان می دهد: محله عامری با میانگین (۳٫۱۱) وضعیت بهتری نسبت به سه محله دیگر از نظر متغیرهای پژوهش داشته است؛ همچنین نتایج حاصل از تکنیک ماباک، نشان می دهد محله عامری با مقدار Si (مقدار نهایی تابع معیار گزینه ها) (۲٫۳۶) در رتبه اول و به ترتیب محله سیاحی (۰٫۲۸۳) و محله ملاشیه با (۰٫۳۴۲-) و محله آل طاهر با (۰٫۹۷۳-) در رتبه های دوم تا سوم از نظر پنج شاخص انتخابی پژوهش قرارگرفته اند.

ا ارزیابی و درک مفهوم رقابتیگردشگریجهانی یک کشور پیش نیاز کلیدی برای سیاست گذاران و چالشی قابل توجه برای محققان در فرآیند تصمیم گیری است. شاخص رقابت پذیری سفر و گردشگری (TTCI)مجموعه ای از عوامل و سیاست ها را اندازه گیری می کند که توسعه پایدار بخش سفر و گردشگری را ممکن می سازد، و این به نوبه خود به توسعه و رقابت پذیری یک کشور کمک می کند. در این بین کشورهای اسلامی به دلیل برخورداری از موقعیت های متنوع جغرافیایی، پراکندگی و توزیع جمعیتی در اقصی نقاط جهان و قاره ها و تنوع و گستردگی شرایط اقلیمی، و همچنین غنای فرهنگی از جایگاه و ظرفیت بالقوه بالایی در گردشگری داخلی و بین المللی برخوردارند. در این امتداد این مقاله با هدف سنجش و تعیین جایگاه کشورهای اسلامی از منظر شاخص های 14 گانه رقابت پذیری سفر و گردشگری طی دوره زمانی 2015 تا 2019 با استفاده از مدل ماباک و با تاکید بر کشور ایران انجام گرفته است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل های کمی آنتروپی شانون و از جدیدترین تکنیک تصمیم گیری چند معیاره ماباک (MABAC) استفاده گردید. نتایج این پژوهش برای کشورهای مورد مطالعه در سال 2015 نشان داد کشورهای امارات متحده عربی، مالزی و ترکیه به ترتیب با میزان امتیاز ماباک (416/0)، (373/0) و  (333/0) در رتبه اول تا سوم، در سال 2017 مجدد این سه کشور به ترتیب با میزان امتیاز ماباک (417/0)، (389/0) و (342/0) در رتبه اول تا سوم، و برای سال 2019 کشورهای مالزی، امارات متحده عربی و ترکیه به ترتیب با میزان امتیاز ماباک (398/0)، (375/0) و  (374/0) رتبه های اول تا سوم را به خود اختصاص داده بودند. کشور ایران نیز طی سال های 2015-2017-2019 به ترتیب با میزان امتیاز ماباک (132/0)، (140/0) و  (078/0) در جایگاه پانزدهم، یازدهم و دوازدهم قرار گرفته بود. اصلی ترین مانع بر سر راه صنعت گردشگری در اکثر کشورهای اسلامی مساله امنیت و بسته بودن کشورها بوده که از رسیدن به رشد بالاتر جلوگیری کرده است.

هدف از این مقاله بررسی نقش مشارکت شهروندان در ارتقاسلامت اجتماعی شهروندان شیروان در محلات بیست متری، سه یک آّب، زمین های کشوری (کهنه شهر)، فلسطین واقع در منطقه A می باشد. روش تحقیق حاضر، اسنادی و پیمایشی بوده واز ابزار پرسشنامه و مطالعات کتابخانه ای برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر ساکنین محلات مورد مطالعه و تعداد نمونه آماری250 نفر بوده که براساس فرمول کوکران برآورد شده است. با استفاده از آزمون کولموگرف-اسمیرنف نرمال بودن توزیع داده ها و آزمون میانگین و همچنین وزن دهی متغیرها توسط مدل آنتروپی شانون و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک رتبه بندی ماباک انجام شده است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که میزان مشارکت که از لحاظ شاخص فیزیکی- کالبدی محله زمین های کشوری با 6/3 بهترین وضعیت و محله بیست متری با میانگین 3/2 بدترین وضعیت را دارا بوده واز لحاظ شاخص فرهنگی -اجتماعی، محله سه یک اب با 3.7 بهترین وضعیت و محله فلسطین با 2.5 ضعیفترین محله بوده، از لحاظ شاخص اقتصادی، محله فلسطین با میانگین 8/3 بهترین و محله زمین های کشوری با میانگین 2/2 ضعیفترین بوده همچنین از نظر شاخص زیست -محیطی محله فلسطین با میانگین6/4 بهترین شرایط و محله زمین های کشوری با 3/1 ضعیفترین محلات بودند.