تخصیص منابع انسانی

در تیم های تدوین بسته های نرم افزاری، نحوه تخصیص افراد به وظایف، تأثیر قابل توجهی بر چگونگی حصول اهداف مدیریت دارد. وجود یک سیستم پشتیبان تصمیم مناسب، می تواند در اتخاذ تصمیمات این حوزه به مدیران کمک کند. معمولاً در برنامه ریزی تدوین بسته های نرم افزاری، اهداف متفاوت و حتی متضاد وجود دارند و روش تصمیم گیری باید به گونه ای باشد که دغدغه های مدیران را در فرآیند تصمیم گیری لحاظ کند. از این رو، پژوهش حاضر با ترکیب دو رویکرد مجموع موزون و برنامه ریزی آرمانی و به کارگیری آن در بستر برنامه ریزی پویا، روشی مناسب برای طراحی چنین سیستمی ارائه می دهد. روش شناسی این پژوهش از نوع گام به گام، تصمیم گرا و مدل گرا است. سیستم پشتیبان تصمیم پیشنهاد شده در این پژوهش، برای هر معیار در هر مرحله آرمانی تعریف می کند که میزان انحراف از آرمان، ملاکی برای ارزیابی جواب ها است. مزیت سیستم های پشتیبان تصمیم در چگونگی ترکیب آرمان هایی است که در ماهیت خود متفاوت هستند. این الگوریتم در مقایسه با سایر روش های پیشنهادی برای حل این مسائل، نیاز به حجم محاسبات کمتر دارد.

پژوهش حاضر با هدف حل مسئله تخصیص منابع انسانی به صورت یکپارچه و بهینه در شرایط عادی و بحرانی با استفاده از یک روش تلفیقی نوین متاهیوریستیک- فازی انجام شده است. روش حل شامل مدل ریاضی مسئله تخصیص و تلفیقی از الگوریتم فراابتکاری GWO و مدل استنتاج فازی سوگنو بوده است. در این پژوهش از مدل استنتاج فازی سوگنو در لایه تنظیم نرخ ارسال وظایف برای اضافه کردن قابلیت خودتنظیمی پارامترها به الگوریتم بهینه سازی گرگ خاکستری برای حل مسئله استفاده شده است. پس از آماده سازی الگوریتم توسعه یافته نوین، مسئله تخصیص منابع انسانی قبل و بعد از شرایط بحرانی و زمان وقوع بحران با این الگوریتم حل از راه داده های پژوهش های برجسته پیشین، حل شده است. مقایسه نتایج این پژوهش با نتایج 5 روش برتر در پژوهش های قبلی (SGA، PRS، SRS، MIP، HM) بر مبنای سه روش ارزیابی کیفیت حل ها (GA-FSGS، MP-FSGS، GA-SGS) نشان داد که افزایش Ω از 15000 به 25000 موجب بهبود مقادیر HM و SGA نسبت به پژوهش های قبلی در مجموعه داده های B100 و B200 شده است. همچنین مشخص شد که روش پیشنهادی در مقایسه با روش های حل پیشین و کیفیت راه حل های آنها، نتایج بهتر و کیفیت راه حل بالاتری دارد.