تصمیم گیری غیراخلاقی

تصمیم گیری غیراخلاقی می تواند هم خودخواهانه و به نفع خود و هم با هدف نفع رساندن به دیگران باشد. هدف این مطالعه بررسی نقش افتراقی حس قدرت، حس از جایگاه اجتماعی و روش های جایگاه طلبی اجتماعی شامل روش برتری و منزلت در پیش بینی تصمیم گیری غیراخلاقی به نفع خود و به نفع دیگران بود. شرکت کنندگان 150 نفر از شهروندان تهرانی بودند که به صورت داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس حس قدرت، مقیاس حس جایگاه اجتماعی، مقیاس برتری-منزلت، و پرسشنامه تصمیم گیری غیراخلاقی استفاده شد. یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد برتری به صورت مثبت و منزلت به صورت منفی با تصمیم گیری غیراخلاقی به نفع خود، رابطه دارد و در مورد تصمیم گیری غیراخلاقی به نفع دیگران، فقط برتری به صورت مثبت رابطه داشت. رابطه معنی داری بین حس قدرت و حس جایگاه اجتماعی و تصمیم گیری غیراخلاقی در دو وضعیت وجود نداشت. این مطالعه از تمایز مفهومی تصمیم گیری غیراخلاقی خودخواهانه یا به نفع خود و به نفع دیگران حمایت می کند. به نظر می رسد صرف قدرت و جایگاه اجتماعی عوامل مرتبط با تصمیم گیری غیراخلاقی نیستند، بلکه روش های کسب جایگاه یعنی برتری و منزلت مکانیسم های روانی تعیین کننده تری در احتمال تصمیم گیری غیراخلاقی هستند.

مقدمه: رفتار غیراخلاقی در صنعت ورزش به سرعت در حال افزایش است، در نتیجه هدف از این تحقیق طراحی مدل تصمیم گیری اخلاقی بازیکنان فوتبال است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از منظر پارادایم، تفسیری؛ از منظر شیوه، کیفی و از منظر راهبرد، نظریه داده بنیاد رهیافت گلیزر بود و در آن از مصاحبه برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. جامعه آماری پژوهش بازیکنان لیگ برتر فوتبال مردان و زنان بود. به منظور نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و نمونه گیری تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه پیدا کرد. بر این مبنا 15 مصاحبه انجام گرفت. به منظور بررسی کیفیت و اعتباربخشی به نتایج پژوهش از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا (1985) شامل معیارهای اعتبار، انتقال، قابلیت اعتماد و تأییدپذیری و به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از سه فرایند همپوش کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری نظری استفاده شد.یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد تصمیم گیری اخلاقی در بین بازیکنان فوتبال یک فرایند هفت مرحله ای است که شروع آن با درک اخلاقی و پایان آن با پیامدهای تصمیم گیری است. همچنین مشخص شد عوامل فردی، شرایط موقعیتی و عوامل محیطی فرهنگی بر تصمیم گیری مؤثرند و سرانجام اینکه رابطه بین تصمیم و پیامد آن با کاربست راهبردهای مقتضی تعدیل می شود.نتیجه گیری: بر این اساس به مسئولان و مدیران سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال، باشگاه های ورزشی و نهادهای فرهنگی مربوط پیشنهاد می شود که هم افزایی و شبکه سازی آموزش، ترویج اخلاق مداری، تنبیه و نهادینه سازی را به مثابه راهبردهای ارتقای تصمیم گیری اخلاقی در دستور کار خود قرار دهند.