محیط پرورش استعداد

استعدادیابی موضوعی است که در دنیای ورزش اهمیت ویژه ای دارد. یکی از مراحل استعدادیابی، پرورش استعداد است. در پرورش استعداد، آموزش های مناسب به بازیکنان ارائه می شود تا استعدادهای خود را توسعه دهند و به سطوح برجسته و حرفه ای دست پیدا کنند. این فرایند به شکل ایده آل در یک محیط نظام مند صورت می گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی وضعیت محیط پرورش استعداد در ورزش هاکی استان مرکزی از دیدگاه ورزشکاران می باشد. جامعه آماری پژوهش را تمامی ورزشکاران هاکی استان مرکزی که به صورت منظم و پیوسته فعالیت ورزشی داشتند تشکیل دادند و تمامی آن ها به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه اقتباس شده از وانگ و همکاران (2011) بود (α=0/858). داده ها با استفاده از آزمون فریدمن تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که به ترتیب در محیط پرورش استعداد در ورزش هاکی، مؤلفه های پرورش بلندمدت، برقراری ارتباط، شبکه های حمایتی، اصول پرورش بلندمدت، آمادگی کیفی، حمایت مالی، محیط حمایتی تلاش برانگیز و درک ورزشکار مورد توجه می باشند. بر این اساس، پیشنهاد می شود مؤلفه هایی که بیشتر موردتوجه هستند همچنان مدنظر قرار گیرند و برای مؤلفه هایی که توجه کمتری به آن ها شده است تدابیر و اقدامات لازم اندیشیده شود.

هدف پژوهش حاضر توصیف محیط پرورش استعداد نوجوانان بسکتبالیست نخبه و بررسی ارتباط محیط پرورش استعداد با مهارت های روانی بود. تعداد 29 نوجوان پسر دعوت شده به تیم ملی نوجوانان به صورت دردسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه محیط پرورش استعداد مارتیندال و همکاران و پرسش نامه مهارت های روانی امست-سه جمع آوری شد و با استفاده از آزمون های تی تک نمونه و رگرسیون تحلیل شدند. میانگین محیط پرورش استعداد و مهارت های روانی بیشتر از حد متوسط به دست آمد. علاوه براین، متغیر محیط پرورش استعداد درحد بسیار ضعیفی توان تبیین متغیر مهارت های روانی را داشت. ارتباط ضعیف محیط پرورش استعداد با مهارت های روانی از جنبه های مختلف تبیین شده است.