رشته تربیت بدنی

پژوهش حاضر به منظور ارزشیابی کیفیت درون دادهای آموزشی مقطع کارشناسی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های آزاد اسلامی منطقه یک کشور انجام گرفت. روش این پژوهش، توصیفی بوده و به شیوه پیمایشی اجرا شده است. نمونه آماری پژوهش را زیرجوامع اساتید (80 نفر)، مدیر گروهان (هشت نفر) و دانشجویان (151 نفر) تشکیل دادند. در زیرگروه اساتید و مدیر گروهان به دلیل پایین بودن تعداد افراد از نمونه گیری صرف نظر گردید و روش سرشماری مورد استفاده قرار گرفت. در زیرگروه دانشجویان نیز از روش طبقه ای نسبی تصادفی استفاده گشت. جهت انجام پژوهش به روش مطالعه دلفی پرسشنامه هایی در سه نسخه جداگانه ویژه اساتید، دانشجویان و مدیران گروه تنظیم و روایی و پایایی پرسشنامه ها نیز مورد تایید قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که سه عامل دانشجویان، اساتید و مدیر گروهان در وضعیت نسبتاً مطلوبی قرار دارند و عامل کارکنان پشتیبانی و خدمات در وضعیت نامطلوبی می باشد. در نهایت، جهت بالا بردن کیفیت آموزشی رشته تربیت بدنی، پیشنهاداتی بر اساس هر عامل و شاخص های آن ارائه گردید.

موضوع تحقیق حاضر، طراحی الگوی شاخص های توانمندساز آموزش رشته تربیت بدنی دانشگاه ها براساس فناوری های نوین آموزشی با ماهیت اکتشافی- بنیادی بود. روش پژوهش کیفی بود که براساس نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین به طراحی مدل پارادایمی شاخص های توانمندساز آموزش رشته تربیت بدنی پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق، اساتید دارای مرتبه علمی دانشیار در رشته تربیت بدنی بود. روش نمونه گیری نیز بعلت محدود بودن تعداد افراد جامعه آماری به شیوه اشباع نظری انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده نیز مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که از نظرهای 18 نفر از اساتید متخصص تربیت بدنی کشور استفاده شد. خروجی پژوهش مدل پارادایمی بررسی عوامل توسعه شاخص های توانمندساز آموزش رشته تربیت بدنی بود که از شرایط علی، مقوله محوری، شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدها تشکیل شده است. موارد ذکرشده از کدهایی در مرحله اول کدگذاری؛ یعنی کدگذاری باز در چند مفهوم نظیر امکانات و فضای آموزشی، محتوای آموزشی، نظام ارزشیابی آموزشی، نظام مدیریت آموزشی، عوامل برنامه ریزی آموزشی، عوامل مربوط به دانشجویان، عوامل مربوط به مدرسان و شرافت علمی بدست آمده اند. همچنین در مرحله دوم کدگذاری نیز کدگذاری محوری با مقوله محوری عوامل توانمندساز آموزشی و سطوح فرعی نظیر فردی، مدیریتی و حرفه ای شناسایی شد. در پایان، درخصوص راهبردهای موثر آموزشی مشخص شد که حصول بسیاری از عوامل توانمندساز آموزشی رشته تربیت بدنی را باید در سه سطح فردی، میانی و کلان جستجو کرد.

هدف: با شیوع ویروس کوید-19 شیوه جدید زندگی با الزام به قرنطینه عمومی شکل گرفت و دانش آموزان رشته تربیت بدنی که فعالیت و تحرک زیادی داشتند را مجبور به خانه نشینی کرد. هدف پژوهش حاضر درک تجربه زیسته دانش آموزان پسر پایه دوازدهم رشته تربیت بدنی در ایام همه گیری کووید-19 بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و با رویکرد پژوهشی استقرایی و راهبرد پدیدارشناسانه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه صاحب نظران حوزه آموزش و پرورش و دانش آموزان پسر پایه دوازدهم رشته تربیت بدنی شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. بدین منظور طبق اصل اشباع نظری با 22 نفر از  صاحب نظران و دانش آموزان به صورت هدف مند، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند انجام شد. برای اطمینان از روایی مواردی نظیر انتخاب دقیق نمونه ها، جمع آوری و تحلیل همزمان داده ها و انسجام در روش شناسی از طرف پژوهشگر رعایت و پایایی با استفاده از روش کدگذاری مجدد %82 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نیز از روش کدگذاری های باز، محوری، انتخابی و با استفاده از نرم افزار MAXQDA نسخه 2020 بهره برده شد.یافته ها: در پژوهش حاضر تعداد 64 شاخص در قالب پنج مقوله شامل عوامل اقتصادی (شرایط اقتصادی خانوار و باشگاه ها)، تغییر سبک زندگی (توصیه های بهداشتی، تجربه قرنطینه خانگی، محدودیت های ورزشی، دانش افزایی و اوقات فراغت)، آمادگی جسمانی و رقابتی (شرایط بدنی و رقابتی)، روان شناختی (وسواس های فکری، نوسانات خلقی) و عوامل رسانه ای و فضای مجازی (تغییر شرایط برخورد رسانه، آموزش مجازی و برنامه شاد) شناسایی شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر بر لزوم توجه به شرایط اقتصادی خانوار، توصیه های بهداشتی، دانش افزایی ورزشی، حفظ شرایط جسمانی، کنترل روان شناختی و آموزش مجازی ورزش در ایام همه گیری تأکید دارد. در این زمینه تدوین برنامه راهبردی فعالیت بدنی در منزل، ارائه توصیه های بهداشتی، آموزش مجازی، فناوری های نوین و نرم افزارهای موجود در امر ورزش در ایام همه گیری کووید-19 توسط مسئولین به منظور جلوگیری از بی تحرکی جسمی، بی انگیزگی روحی و واماندگی از تحصیل دانش آموزان پیشنهاد می شود.