پرخاشگری کودکان

زمینه و هدف: یکی از مشکلات رفتاری شایع کودکان در سال های اخیر پرخاشگری به شکل های مختلف است. محیط زندگی کودک و رویارویی با الگوهای رفتاری موثر، نقش مهمی در شکل گیری رفتار کودک دارد. با توجه به ضرورت شناخت دقیق عوامل مؤثر بر رفتارهای پرخاشگرانه، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پرخاشگری کودکان بر اساس خشونت خانگی و الگوهای ارتباطی انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی مدارس دولتی شهر شیراز در سال تحصیلی 98-99 بود که 136 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه مورد مطالعه، انتخاب شده اند. پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، 1992)، پرسشنامه خشونت خانگی (ادلسون، جانسون و شین، 2007) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (ریچی و فیتزپاتریک، 1990) به عنوان ابزارهای این پژوهش برای جمع آوری داده ها، استفاده شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss22 و با روش های میانگین، انحراف استاندارد، و تحلیل رگرسیون، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که ترکیب سه متغیر رویارویی با مشاجره والدین، رویارویی با خشونت در محله یا مدرسه، و جهت گیری همنوایی، بهترین پیش بینی کننده پرخاشگری کودکان هستند که در مجموع 65 درصد واریانس آن را تبیین می کنند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که پرخاشگری کودکان به وسیله عواملی هم در سطح خانواده مانند مشاجره والدین و هم در سطح خارج از خانه مانند محیط مدرسه، قابل تبیین است. استلزامات نتایج به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

رفتارهای پرخاشگرانه فراوان ترین مشکل رفتاری کودکان ابتدایی است و عوامل متعددی از جمله فقدان مهارت های اجتماعی نقش مهمی در این زمینه ایفا می کنند. در این راستا بازی یکی از مؤثرترین شیوه های کاهش مشکلات رفتاری برون نمود کودکان و افزایش مهارت های ارتباطی و اجتماعی آنان محسوب میشود. نقش تاثیر بازی های مدرن و رایانه ای بر کاهش پرخاشگری کودکان ابتدایی، از مهمترین عواملی است که بایستی به صورت جدی بررسی شود. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی بازی های آموزشی به ش یوه ی توصیفی تحلیلی ب ر ک اهش مشکلات رفتاری کودکان به خصوص پرخاشگری کودکان ابتدایی انج ام ش ده اس ت. جامعه آماری این تحقیق مجموعه مقاله ها، کتاب ها و دیگر منابع در دسترس می باشد. با توجه به ماهیت نظری پژوهش و مطابق با روال معمول در مطالعات نظری، رویکرد این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، فیش هایی است که از طریق مطالعه متون فراهم آمده است. نتایج نشان داد دانش آموزان از طریق بازی احساسات خود را بیان می کنند، مشکلات خود را حل می کنند، دوست پیدا می کنند و در مدرسه روابط اجتماعی خود را گسترش می دهند. دانش آموزان در حین بازی به آرامش میرسند و از پرخاشگری فاصله می گیرند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی پرخاشگری کودکان دارای اختلال نافرمانی مقابله ای بر اساس سبک های والدگری و صبر مادران بود. روش: این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش تمام مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای بود که در سال 1400- 1399 در مدارس ابتدایی شهر تهران مشغول به تحصیل بود که از بین آنها تعداد 108 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس صبر (خرمایی و همکاران، 1393)، سیاهه رفتار سازگار کودک (کوان و همکاران، 1995)، پرسشنامه سبک های والدگری (بامریند، 1991) و پرسشنامه رفتاری کودکان فرم والدین (اخنباخ و رسکورلا، 2001) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد سبک والدگری مقتدر و صبر مادران با پرخاشگری کودکان رابطه منفی معنادار و سبک های والدگری مستبد و سهل گیر با پرخاشگری کودکان رابطه مثبت معنادار داشتند (01/0P <). همچنین بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام سبک والدگری مقتدر، شکیبایی مادران و سبک والدگری مستبد در کل 48 درصد از واریانس پرخاشگری کودکان دارای اختلال نافرمانی مقابله ای را تبیین کردند. نتیجه گیری: با توجه به نقش سبک های والدگری و صبر مادران در پیش بینی پرخاشگری کودکان، اجرای کارگاه های آموزشی بر مبنای سبک های والدگری و صبر مادران ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه پرخاشگری کودکان پیش دبستانی با ساختار خانواده(رضایت زناشویی) با میانجی گری عوامل اقتصادی_اجتماعی والدین بود. روش : این پژوهش توصیفی از نوع علی_مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کودکان پیش دبستانی شهر تهران تشکیل دادند که ۱۰۰ نفر از این تعداد بر اساس فرمول کوهن و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه وضعیت اقتصادی_اجتماعی(1393)، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ(1998) و پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش دبستانی واحدی و همکاران(1387) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش SPSS23از شاخص های مرکزی و پراکندگی مانند میانگین و انحراف استاندارد برای خلاصه نمودن و توصیف اطلاعات) استفاده شد و بررسی مفروضه ها با استفاده از روش بررسی همگنی ماتریس کوواریانس متغیر وابسته و چولگی و کشیدگی توزیع متغیرها، و پاسخ به فرضیه با استفاده از آزمون رگرسیون ساده، چندگانه انجام شد.یافته ها: نتایج رگرسیون نشان داد که هر چه میزان رضایت زناشویی والدین در بالاتر باشد، میزان پرخاشگری کودکان در سطح پایین تری قرار خواهد داشت. همچنین مشخص شد که عوامل اقتصادی_اجتماعی نقش میانجی معناداری بین رضایت زناشویی و پرخاشگری نداشته و نقش این عوامل تنها تعدیل کننده است.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به نظر می رسد متغیر وضعیت اقتصادی اجتماعی تعدیل کننده رابطه بین رضایت زناشویی و پرخاشگری بین والدین می باشد. توجه به ارتقا وضعیت اقتصادی و اجتماعی زوجین نقش مهمی در کاهش پرخاشگری و مشکلات رفتاری کودکان میتواند داشته باشد.