بازی گروهی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثربخشی بازی های ریتمیک و گروهی بر مهارت های حرکتی درشت و تعامل اجتماعی کودکان اتیسم بود.. آزمودنیها، 21 کودک با میانگین سنی (80/2 ± 04/9) مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در شهرستان ارومیه بودند که بر اساس نتایج پیش آزمون به صورت تصادفی در سه گروه تمرین بازی های گروهی،بازی های ریتمیک و گروه کنترل قرار گرفتند. جمع آوری داده ها از طریق آزمون برونینکس اوزرتسکی و پرسشنامه گارس انجام گرفت. آزمودنیهای هرسه گروه پس از پیش آزمون شامل اجرای آزمون برونینکس اوزرتسکی و تکمیل پرسشنامه توسط مراقبین کودک(والدین،مربیان) به مدت 24 جلسه در برنامه بازی های گروهی و ریتمیک شرکت کردند.گروه کنترل بدون برنامه بازی خاصی به فعالیت های روزانه خود پرداختند. یک روز بعد از پایان جلسه 24، از آزمودنیهای هر سه گروه آزمون برونینکس اوزرتسکی به عمل آمد و پرسشنامه گارس نیز توسط مراقبین کودکان تکمیل شد. تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس عاملی (3 گروه × 2 زمان) ، تحلیل واریانس یک راهه وt وابسته در سطح معنی داری(p≤0/05 )نشان داد تمرین، اثر معناداری بر امتیاز مهارت های درشت سه گروه با برتری گروه بازی های ریتمیک و نیز بر امتیازات تعامل اجتماعی بین گروه های بازی های ریتمیک و گروهی با گروه کنترل داشت.این یافته ها تاییدی بر نقش بازی و بخصوص همراه شدن با موسیقی در افزایش انگیزه و علاقه در کودکان و در نهایت بهبود مهارت های حرکتی و اجتماعی کودکان طیف اتیسم بود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی گروهی، قصه گویی و نمایش خلاق بر کاهش اضطراب دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر تهران انجام شد. نوع تحقیق، نیمه آزمایشی به واسطه طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود که ازنظر هدف، در زمره تحقیقات کاربردی محسوب می شود. جامعه مورد نظر، شامل همه دانش آموزان پسر دوره اول ابتدایی شهر تهران است که به صورت تصادفی خوشه ای، 45 دانش آموز با نشانگان اضطراب، انتخاب و با گمارش تصادفی در سه گروه پانزده نفری گمارده شدند. یک گروه پانزده نفری هم به عنوان گروه گواه انتخاب شد. بازی گروهی در نُه جلسه، قصه گویی، شامل پنج قصه و در هفت جلسه و نمایش خلاق در ده جلسه، هرکدام به مدت 30 تا 45 دقیقه در گروه های آزمایش اجرا شدند. ابزار گردآوری اطلاعات این تحقیق پرسش نامه تشخیص اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان (SCARED) بود و داده ها در سه مرحله، پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، جمع آوری شدند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بازی گروهی، قصه گویی و نمایش خلاق تأثیر معناداری بر کاهش اضطراب دارند و این تأثیر در مرحله پیگیری نیز حفظ شده است. بر این اساس می توان استفاده از این مداخله ها را به متخصصان سلامت روانی که با کودکان کار می کنند، توصیه کرد.